Gek.
Ja, ik schrijf er vaak over, maar ik blijf me er dan ook zo ontzettend over verwonderen. De tijd gaat zo snel en je leeft je leven, maar het gaat aan je voorbij zonder dat je daar enige grip op hebt. Ja, je kunt kiezen voor hoe je die tijd besteed. Daar heb je wel degelijk invloed op. Maar over hoe snel het gaat of hoe je het beleeft.. Het gaat allemaal zo snel en voor je het weet is het voorbij. En dan zit je achteraf te bedenken wat er nou eigenlijk gebeurd is en hoe je dat eigenlijk vindt. Of waarom je het zo hebt gedaan. Het is zoveel achteraf bedenken, dat ik me afvraag of dat normaal is. Hoe beleven anderen mensen dit? Hebben andere mensen wel het gevoel dat ze alles beleven, denken en voelen op het moment zelf? Ik heb dat zelden lijkt wel.. Of misschien overdrijf ik. Ik weet het niet. Het blijft zo erg wisselen en ik leef maar, doe wat ik moet doen en wordt soms omhoog geholpen door andere mensen. Die nemen me mee, buiten mijn kamer, van mijn bank af. En dat is goed. Sporten doet me goed. Maar toch lig ik nog steeds elke dag graag op mijn bank. Vandaag werd ik weer overgehaald (dat gaat bij mij heel makkelijk) om te gaan sporten. Daarna voelde ik me inderdaad een stuk energieker en beter. Na mijn werk vanochtend ook overigens. Ik heb eindelijk het vuilnis en de afwas gedaan en dat voelt goed. Nu wilde ik net iets doen, iets creëren of maken maar ik wist niet goed wat en had geen zin om dat echt te bedenken i guess. Ik ben een beetje leeg de laatste tijd. Laat alles maar gaan zoals het gaat, onderneem zelf nauwelijks echt stappen of acties (oke, heus wel wat maar ik laat het vooral gebeuren). Morgen maar eens de nieuwe dosis medicatie ophalen, kijken of dat wat uithaalt.
Het is gek dat je leeft met jezelf, maar jezelf tegelijkertijd zo slecht kan snappen af en toe..
Damn, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende