Geknakte wilgentwijgen

Je hebt mij de woorden gestolen;
Met je schoonheid heb je mij
Verleid om de dagen te lengen
Die ons samenbonden als
Geknakte wilgentwijgen, niet
Bestand tegen de woede van
Onze woorden, of de onverbiddelijke
Waarheid dat ieder mens
Alleen is in zijn lijden, en
Hoe wij ook allen trachten
Elkaar en onszelf te omarmen,
Een aanraking nooit meer heeft
En zal kunnen zijn dan een
Zachte windvlaag of een
Vlinder die licht de huid kust
Die, verbrand onder het hemelvuur
Als een wolk om je lach hangt.

22 apr 2009 - bewerkt op 22 apr 2009 - meld ongepast verhaal

Wolfe Tone, man, 39 jaar

MrWriter (opgeheven op 10-10-2010) woensdag 22 april 2009 12:57
Aangezien je een redelijke taalpurist bent, het is wilgeNtwijgen.
Deze reactie mag je gelijk weer verwijderen.
Wolfe Tone woensdag 22 april 2009 12:58
Dank, mijn woordenboek online herkende geen van beide versies, dus ik ging op de gok.
Jess_i_am woensdag 22 april 2009 13:38
die laatste zin is wel leuk,
verder heel mooi! xx
here (opgeheven op 25-5-2011) woensdag 22 april 2009 14:57
Erg mooi geschreven.

O 23 okt 2014 Twee vrouwen
O 28 sep 2014 Mijn schouders ( 2 )
O 17 sep 2014 Levende mensen ( 4 )
O 08 sep 2014 De Kermis ( 1 )
O 04 sep 2014 Afscheid ( 1 )
O 04 sep 2014 's Nachts, als iedereen slaapt
O 02 sep 2014 Immerbeminde
O 01 sep 2014 Belofte ( 1 )
O 10 aug 2014 Schrijven ( 1 )
O 10 aug 2014 Zomerwandeling
O 28 jul 2014 Brief ( 7 )
O 28 mei 2014 Stof en Bier
O 14 feb 2014 De kerk in Jotunheim ( 1 )
O 17 dec 2013 Stilte ( 2 )
O 30 okt 2013 De zon verwarmt mijn huid ( 2 )

vorige volgende