gekrast
Kennen jullie dat gevoel dat iedereen tegen je is, dat je niet meer weet wat te doen. Dan denk je soms dat krassen de enige oplossing is.
Ik ging naar school. Toen kwam een vriendin van my naar me toe. Ze wou me alleen spreken. Toen we alleen waren toonde ze mij haar arm. Die stond vol met snijwonden. Ik was geschokt en vroeg haar waarom. Ze kon geen specifieke reden geven. Toen vertelde ze mij iets over 1 van mun andere vriendinnen die dat ook heeft gedaan.
Toen had ik thuis een erge ruzie met mun ouders. Nog erger dan anders. Mun vader waz boos en sloeg me. Dit was nie de eerste keer. Ik wist niet meer wat ik moest doen en zonder dat ik het besefte nam ik nietjes uit de nietjesmachine en plooide ze. Ik begon ermee in mun arm te snyden. Achteraf had ik er echt zoveel spijt van. Ik vertelde het aan mun lief omdat ik dat het beste vond. Hij steunde me en was niet boos alleen triest. Toen ik dit zei aan mun beste vriendin vertelde ze me iets wat ze nog nooit eerder had verteld. Ze had ooit uit verdriet en boosheid met een schaar haar arm opengehaald. Ik was egt zo in shock toen ik dit hoorde. En dan vertelde ze me van een vriendin die haar buik opensneed met scheermessen. En haar eten terug uitkotst.
Dan vertelde een Tom, een vriend van mun lief me dat hij zich ook al had gesneden. En al zelfmoord had proberen te plegen. Verschillende keren. Hij had zijn beste vriendin voor zijn ogen zien sterven. Hij kwam de kamer binnen en zij sneed haar nek door.
Ik wist niet dat zoveel mensen dit deden.
_anoniem_, vrouw, 29 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende