Geratel zonder clue niet lezen waard
Dag 3 in bed..
Op een een of andere manier voel ik helemaal niks en tegelijkertijd alles. De witte muren, het hoge plafon geven mij het gevoel dat ik weer kan ademen.
Toch merk ik onrust diep in mij.. alsof er weer iets gaat komen. In mijn hoofd weet ik dat het zo is uit ervaring. Na de stilte komt altijd mijn storm.
Mijn stormen bestaan uit veel depressieve gedachten, SH gedachten, boosheid, ongecontroleerde woede( niet alleen tegen mijzelf maar ook anderen), veel huilen, niet weten wat ik met mijzelf moet en het willen opgeven..
Ik heb totaal geen vangnet meer.. mijn beste vriend heeft mij laten vallen alsof we elkaar nooit gekend hebben. Er is niks gebeurt, maar van de een op andere dag werd in genegeerd en sinds dien hoor ik Niks meer.
De jongen waar ik eerder veel over schreef en waar ik ontzettend veel voor heb gedaan, en voor heb gelaten in mijn eigen leven. Letterlijk hij had mij nodig en ik liet alles vallen om er te zijn.
Dat doe ik voor vrienden.. dit heeft mij mentaal helemaal kapot gemaakt. Ik was al niet best, maar dankzij die actie ging het helemaal miss.. viel ik terug op SH en viel ik mijlen terug in een depressie die ik dacht 3 jaar geleden te hebben afgesloten..
Okay nu ik dit schrijf voel ik misschien meer dan ik toelaat... Sorry voor dit ratel verhaal zonder enige clue..
Mijn hoofd is mashed up. Kan niks onthouden en hoor 90% van de tijd mensen niet als ze wat zeggen alsof ik er gewoon niet ben.. ik ga echt niet goed.. ik denk dat ik gek word...
Op een een of andere manier voel ik helemaal niks en tegelijkertijd alles. De witte muren, het hoge plafon geven mij het gevoel dat ik weer kan ademen.
Toch merk ik onrust diep in mij.. alsof er weer iets gaat komen. In mijn hoofd weet ik dat het zo is uit ervaring. Na de stilte komt altijd mijn storm.
Mijn stormen bestaan uit veel depressieve gedachten, SH gedachten, boosheid, ongecontroleerde woede( niet alleen tegen mijzelf maar ook anderen), veel huilen, niet weten wat ik met mijzelf moet en het willen opgeven..
Ik heb totaal geen vangnet meer.. mijn beste vriend heeft mij laten vallen alsof we elkaar nooit gekend hebben. Er is niks gebeurt, maar van de een op andere dag werd in genegeerd en sinds dien hoor ik Niks meer.
De jongen waar ik eerder veel over schreef en waar ik ontzettend veel voor heb gedaan, en voor heb gelaten in mijn eigen leven. Letterlijk hij had mij nodig en ik liet alles vallen om er te zijn.
Dat doe ik voor vrienden.. dit heeft mij mentaal helemaal kapot gemaakt. Ik was al niet best, maar dankzij die actie ging het helemaal miss.. viel ik terug op SH en viel ik mijlen terug in een depressie die ik dacht 3 jaar geleden te hebben afgesloten..
Okay nu ik dit schrijf voel ik misschien meer dan ik toelaat... Sorry voor dit ratel verhaal zonder enige clue..
Mijn hoofd is mashed up. Kan niks onthouden en hoor 90% van de tijd mensen niet als ze wat zeggen alsof ik er gewoon niet ben.. ik ga echt niet goed.. ik denk dat ik gek word...
13 aug 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 02 mei 2023 Donkere wolk ( 5 )
- O 12 okt 2019 Numb to the bone! ( 1 )
- O 10 okt 2019 Just keep dancing ( 2 )
- O 09 okt 2019 Antidepressiva ( 8 )
- O 08 okt 2019 Een heftige dag 18+ ( 2 )
- O 02 okt 2019 Mijn leven valt in stukken ( 15 )
- O 27 sep 2019 Even een moment van oud geluk.
- O 27 sep 2019 Ik voel mij gestraft ( 8 )
- O 27 sep 2019 Als.. nee ( 1 )
- O 26 sep 2019 Weggestuurd van stage ( 1 )
- O 26 sep 2019 Scared ( 5 )
- O 24 sep 2019 Alleen thuis ( 4 )
- O 04 sep 2019 Just stop.. 18+ ( 4 )
- O 02 sep 2019 Crisis team
- O 01 sep 2019 Het leven begint ( 4 )