Geschockeerd breng ik dit weekend door

Oke...Enigszins geshockeerd breng ik dit weekend door. Weet niet zo goed raad met mijn gevoelens..

Vrijdag met de prins en zijn vriend uitgegaan. Beginnen hij en zijn vriend te praten over met zijn vieren op vakantie gaan (Prins, ik, Beste vriend prins en zijn vriendin) ??? Geen vage fantasieën, maar serieuze plannen met data en bestemmingen..mijn god. Ik zou het leuk vinden..maar zou mezelf ernstig voor de gek houden.. Even een week doen alsof we een stelletje zijn, om vervolgens op de terugreis, volkomen in de wolken, uit het vliegtuig te vallen met mijn gezicht in een koeienvlaai ofzo...De postvakantiedepressie zal extremere vormen aannemen als ooit te voren. Leuk idee, maar geen goed idee. Oja zijn vriend en hij hadden het er ook nog over dat hij en ik samen een vakantiehuis zouden kunnen gaan kopen..??!! Dat vatte ik al helemaal niet meer...Drank misschien de boosdoener?

Vervolgens na het uitgaan. Komen er confessions van zijn kant, die hij niet moest doen!!!....
Hij begint te vertellen dat hij bang is dat hij verliefd aan het worden is. Dat hij een toekomst met mij ziet. Ik stel hem gerust dat zijn verliefdheid over zal gaan en dat hij dronken is. Hij stelt mij niet gerust met dat dronkenman's woorden de waarheid vertellen en hij niet verliefd is, maar ...(hij maakt zijn zin niet af) en later dat hij al verliefd is en mij meer dan graag mag.

En verder dat wat hij in een vrouw zoekt, hij bij mij vindt.. Ik zeg hem nog of hij niet in zijn verliefdheid een hoop 'perfecte-vrouw-toestanden' op mij projecteert...Maar volgens hem was dat niet zo en hij begon uit te leggen waarom niet en zei dat hij dit nog niet eerder had gevoeld.
En hij vertelde dat hij totaal niks heeft met zijn vrouw. En al vaker had hij verteld dat hij alleen met zijn verstand is getrouwd..
Hij verteld verder dat hij serieus aan scheiden heeft gedacht, maar dat hij dit echt niet zou kunnen, omdat hij dan alles weggooit. Het komt ongeveer hier op neer: hij is getrouwd en nu moet hij hiervoor gaan en ik ben een obstakel die overwonnen moet worden. Hij vraagt wat ik in zijn situatie zou doen..Ondertussen was ik al zover in schoktoestand dat ik verbaal afhaakte. Ik heb niks te zeggen over zijn situatie, maar weet wel dat als ik gewoon vrienden met hem was, ik precies hetzelfde zou denken als ik nu doe en dat is totaal anders als hoe hij over de situatie denkt.

Als ik er niet was, was er wel iemand anders. Hij zou hoe dan ook in deze situatie belanden ... omdat hij naar liefde zoekt en niet voor zijn huidige relatie kan gaan. Hoe wilt hij forceren dat hij voor zijn huwelijk gaat, als hij geen liefde voelt voor haar?
De drijfveer van een huwelijk moet nog altijd wel liefde zijn, met daarnaast een hoop rationele verstandige gedachten..maar alleen rationele ideeën, die een relatie in stand moet houden..dat snap ik echt niet..vroeg of laat kom je er dan toch echt achter dat je niet hebt durven leven en jezelf voor de gek hebt gehouden. Misschien is het obstakel niet ik maar is zijn huwelijk dat? Maar zal dat niet aan hem zeggen..

Ik haakte verbaal af en werd emotioneel omdat ik al die tijd weet dat hij niet zal gaan scheiden en dat wij op een gegeven moment moeten gaan stoppen. Dus ik probeer mijn emoties lekker rationeel weg te drukken en dat lukt me aardig, totdat hij met confessions komt. Mijn emoties willen maar al te graag vrolijk rond vliegen en als hij zo begint te praten, zijn mijn krijgsgevangenen in 1 sec uitgebroken en maken ze er een zooitje van..en dit maakt mij vervolgens dan weer boos. Nu twee dagen later ben ik lichtelijk in paniek..
Juist ook omdat de liefde eerst rustig begon, toen heftig, om vervolgens door zijn onverschilligheid in de pan gesmoord te worden.
En nu het al een tijdje rustig is in emo.land, begint het helemaal griezelig te worden, omdat ik in alle rust steeds meer merk dat we best heel goed passen bij elkaar, en dan nu dit. Ik weet nu niet hoe ik mezelf in de hand kan houden..Want het enige wat ik wil is bij hem zijn, maar als ik in die gekte mee ga, beland ik in een hysterisch drama..kortom we gaan afstand houden..Er zit niks anders op.