Verandering...misschien?

Na de laatste tekst is er zoveel gebeurd.

A. en ik zijn uitelkaar. Ik woon nu alleen. H. heb ik nog een tijdje blijven zien en ik ben nog een tijdje helemaal super verliefd geweest op hem...

Nu heb ik het idee dat er bij mij van binnen iets veranderd is. De realiteit komt binnen. Er kwam geen bevestiging voor mijn hoop. Eerder bevestiging op mijn wanhoop. En daar gaan we natuurlijk niet te lang in zitten, mijn leven gaat al zo snel voorbij, geen tijd om als een afhankelijke vrouw met laag zelfvertrouwen te gaan zitten wachten op niks. (heb daar trouwens wel lang ingezeten)

Ik snap werkelijk nu even niet hoe ik me heb laten gaan in jou (H.). Denkend dat ik zoveel van je hou dat ik alles voor je zou doen. Hoe heerlijk is het om te voelen dat ik me hiervan vrij kan maken. Probleem is wel dat ik langzamerhand A. heel erg aan het missen ben. Ik vind dat zo hypocriet van me. Nu jij uit mijn leven bent letterlijk en figuurlijk, heb ik eindelijk tijd om te denken aan A.. Moet je nagaan wat voor een verdovende drug jij was voor mij. A. verdient dit niet. Hij verdiend de wereld, zo'n mooie en lieve man! Wat is er mis met me dat ik bang ben voor een relatie met hem.. Oke Oke de relatie was verre van perfect en hij heeft ook best heel wat kapot in mij gemaakt.. Ik ben boos op hem en op mezelf dat hij niet degene is die ik hoopte dat hij was..Hoe kinderlijk ben ik.

Het meest verontrustende is dat ik aan nog een andere man ben gaan denken, waardoor ik jou waarschijnlijk heb kunnen los laten. Ben ik werkelijk zo'n zwakke vrouw die altijd wel iemand nodig heeft in haar leven. Echt een slingeraap. Gelukkig heb ik niks met deze man gedaan. Er is wel een bepaalde band. Het verschil is dat ik heel veel bewondering heb voor hem, hoe hij in het leven staat mbt tot werk en levensvisie (even los van vrouwen), want ook hij is vrouwengek en gaat als een gestoorde vreemd terwijl hij een vrouw en kind thuis heeft zitten...Wat is er mis met de mannen die ik sinds jou tegen kom, allemaal het type 'foute man'. Terwijl mijn eerste twee grote liefdes super betrouwbare mannen waren. Ik ben werkelijk verpest! Had ik niet beter eerst een naive meisje kunnen zijn en later wijzer worden. Bij mij gaat het andersom. Eerst slim genoeg om met een lieve en betrouwbare man te hebben, en daarna lijkt mijn cognitief functioneren achteruit te gaan en ga ik op foute mannen vallen!!!