op mijn weg lopen wel eens andere
die lopen even mee
praten wat samen
en dan hoor je
onwetendheid
niets ergers dan dat, niets minder ergs dan dat
want zij die niet weten
weten niet omdat ze het niet zien
en je kan nou eenmaal niet alles zien
en zij zijn wetend
van de dingen die ik niet zie
het gesprek was bijzonder
want wie ziet wat ?
zie ik in wat ik zeg en vertel
voor het eerst hard op vertel
en voor het eerst kunnen zien
dat wat in mij zit
mijn gespreks partners
hij en sui, ik
tot in de pijnlijkste details
want wat voor mij al duidelijk was
was voor hun pas duidelijk
nadat de woorden en details in de woorden
de stem en de klanken en vibraties
hun weg tot de oren hadden gevonden
voorbeelden werken soms niet
soms werken ze wel
je weet niet wat werkt
tot je tot de conclusie komt
dat voorbeelden soms voor de onwetende
te vaag zijn
dan moet je dus vertellen
dat er daad werkelijk bloed bij komt
dat de pijn moet vloeien
maar niet zo snel
niet zo simpel
en de onwetende
is de persoon die niet kan associeren
de vergelijkingen niet kan zien
zelfs niet nadat alles duidelijk in detail verteld is
soms moet je voelen voor je de dingen kan zien
soms moet je mee maken
om niet onwetend te blijven
om niet in het duister te wandelen
en niet in het licht te verdwalen
maar soms
is het beter
onwetende
in het ongewis
te laten