gesprek met vertrouwenspersoon

vrijdag tijdens de gymles liep mijn vriendin de gymzaal uit en ik vond haar huilend in de kleedkamer, al met al: zij vertelde haar verhaal aan mij en nog een vriendin (want ze zat er heel erg mee) en doordat ik merkte dat er zo goed geluisterd werd naar elkaar heb ik ook een deel van mijn verhaal verteld (ben nieuw op mijn school).

ze vonden het zo heftig en omdat ik het 3 jaar verborgen heb zijn ze samen met mij naar de vertrouwenspersoon gegaan om een afspraak te maken (overig best een aardige man). aankomende maandag is het dan zo ver. voor het eerst in mijn leven besluit ik het te vertellen aan iemand, eindelijk even uit mijn schulp te kruipen en mijn masker van enthousiasme en grapjes maken even af te zetten.

ik weet niet wat ik er van moet verwachten, het enigste wat ik hoop is dat er niks tegen mijn ouders gezegd wordt, die hebben al genoeg aan hun hoofd. ten tweede hoop ik dat ik niet in een keer dichtklap en niks vertel en achteraf spijt heb.

hebben jullie tips?