Gezeliigheid kent geen tijd...
Tis deze maand echt een rotmaand, maar ondanks dat hebben we het net heel gezellig gehad op het personeelsuitje van mijn pa's werk... We zijn naar Holiday on ice geweest, op zich niet echt spannend, maar ze draaiden wel vet goede muziek daro man!!! Maar goed eerst voordat we naar de vertrekplek gingen hebben me pa en broer en ik gegeten bij maccie, haha we waren met mijn broer's auto, altijd aandacht teveel dan, tja getunde auto's he dan krijg je dat... Maar goed toen met de bussen naar de RAI en na de voorstelling nog wat gaan drinken in zaandam, ben echt helemaal kapot maar zoals gewoonlijk ken ik niet slapen!!!
Wat ik al zei: Het kan af en toe toch nog een beetje gezellig zijn als je gedachtes ergens anders zijn, dat is ook de voornaamste reden dat ik zaterdag om 4 uur 's nachts me bed uit ga om met me pa mee te gaan naar Zwitserland... Ik wil gewoon niet echt alleen zijn!
Het idee dat de 23ste steeds dichterbij komt benauwd me zo erg, dat is niet te beschrijven, ik heb overal pijn door mijn hele lichaam, mijn adem wil niet meer als ik moet bedenken hoe ik die dag en die week door moet komen... Tranen in mijn ogen nu weer!!! Ik wil sterk blijven voor mijn pa en broer maar tis zo moeilijk om mijn verdriet weg te stoppen...
Ook nog gewerkt vandaag, heb al genoeg verdiend om 2x me tank vol te gooien en 1000 km te rijden hahaha gelukkig maar want ik rijd tegenwoordig best veel met die auto, hij zuipt gelukkig niet zoals me broers car.
Morgen weer uurtje naar school, me weer voordoen als iemand die ik niet ben om de vragen niet te hoeven te beantwoorden... zo makkelijk om 2 levens te leiden terwijl niemand weet dat het zo is! Het kan mis gaan heb ik al meegemaakt een haf jaar geleden, maar ja dat heeft weer zo zijn redenen...
Genoeg weer voor nu, ik ga maar proberen om te slapen, ik hoop dat het me lukt.... Ciao
Wat ik al zei: Het kan af en toe toch nog een beetje gezellig zijn als je gedachtes ergens anders zijn, dat is ook de voornaamste reden dat ik zaterdag om 4 uur 's nachts me bed uit ga om met me pa mee te gaan naar Zwitserland... Ik wil gewoon niet echt alleen zijn!
Het idee dat de 23ste steeds dichterbij komt benauwd me zo erg, dat is niet te beschrijven, ik heb overal pijn door mijn hele lichaam, mijn adem wil niet meer als ik moet bedenken hoe ik die dag en die week door moet komen... Tranen in mijn ogen nu weer!!! Ik wil sterk blijven voor mijn pa en broer maar tis zo moeilijk om mijn verdriet weg te stoppen...
Ook nog gewerkt vandaag, heb al genoeg verdiend om 2x me tank vol te gooien en 1000 km te rijden hahaha gelukkig maar want ik rijd tegenwoordig best veel met die auto, hij zuipt gelukkig niet zoals me broers car.
Morgen weer uurtje naar school, me weer voordoen als iemand die ik niet ben om de vragen niet te hoeven te beantwoorden... zo makkelijk om 2 levens te leiden terwijl niemand weet dat het zo is! Het kan mis gaan heb ik al meegemaakt een haf jaar geleden, maar ja dat heeft weer zo zijn redenen...
Genoeg weer voor nu, ik ga maar proberen om te slapen, ik hoop dat het me lukt.... Ciao
15 dec 2005
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 14 jun 2006 Teveel en te vaak?
- O 27 apr 2006 Periode van wattuh...??
- O 14 apr 2006 Teveel om op te noemen..?? ( 5 )
- O 01 apr 2006 Gezellig gisteren!!!
- O 30 mrt 2006 Juistum of niet?
- O 28 mrt 2006 Finito... ( 1 )
- O 27 mrt 2006 B-Day
- O 25 mrt 2006 Ook ik echt weer...
- O 24 mrt 2006 Dr. Phill??? ( 2 )
- O 16 mrt 2006 Zonder spijt....
- O 10 mrt 2006 Zware periode... ( 2 )
- O 05 mrt 2006 Promise... ( 1 )
- O 26 feb 2006 Nog steeds... ( 1 )
- O 21 feb 2006 4 dagen op een rij... ( 2 )
- O 19 feb 2006 And again... ( 1 )