Soms is het weleens slecht voor je ego om te moeten werken met iets te mondige scholieren.
Zoals vandaag bijvoorbeeld. Op de voorbank van de taxibus zitten we met drie personen;de chauffeuse,scholier D en ik.
In mijn ooghoeken zie ik hoe D de chauffeuse en mij aan dachtig zit op te nemen. Hij kijkt eerst naar haar en dan weer naar mij. Ik draai mijn hoofd opzij en glimlach naar hem. ''Haha ,jij bent al grijs''.knalt hij er ineens uit.''Ja joh''mompel ik,toch enigzins betrapt ''dat krijg je als je wat ouder word''.
De andere kinderen lachen een beetje.Nu kijkt hij mijn collega weer aan. ''En jij hebt rimpels''.constateert 'ie. Stilzwijgend besluiten we allebei niets te zeggen.Maar ondertussen zit ik met mijn tenen krom in m'n schoenen te wachten op wat hij nu weer voor mij in petto heeft. Tot mijn opluchting houd hij zijn mond.
Maar na een paar minuten blijkt dat hij zijn grootste troef nog niet uitgespeeld had. ''Goh''zegt hij tegen de chauffeuse''Je hebt ook een snor!! ''Ja D ''zegt ze nu toch wel enigzins gepikeerd''Zo kan 'ie wel weer."
Nadat de ''schatjes''uitgelachen zijn keert de rust in de bus weer terug.
Totdat een van de meiden een leuke jongen op een brommer ziet. Ze probeert uit alle macht zijn aandacht te trekken. Het lukt haar niet echt. Maar als we bij het stoplicht naast die jongen stilstaan,draai ik het raampje open en zeg tegen hem,terwijl ik naar het meisje wijs''He zij vind je leuk''
De jongen kijkt de bus in kijkt vervolgens weer naar mij en zegt ''Ik vind jou leuker''.
Kijk en dat was zoooo lekker voor mijn(toch iets gedeukte)ego.
En zo oud en grijs ben ik nou ook weer niet.