Je afwezigheid lijkt,
nu voor me verklaarbaar.
Als het gras voor je voeten weggemaait wordt.
Ik niet uit de hoogte,
of breedte voor je mag komen.
Kan ik weinig voor je doen.
Als je niets blijft zeggen maar zwijgen blijft.
Zullen de vogels voor je blijven zingen,
maar hoog boven je in de lucht.
Blijft de zoektocht,
naar het geluk voor je zinloos.
Omdat ik door jou steeds weer,
terug geroepen wordt.