Haar kammen.
Ik brak in drie stukken, omdat ik twee niet mooi vond.
Je was laat thuis die avond en ik lag al in bed. Je kwam bij me liggen en kuste me zachtjes in mijn nek. Je rook een beetje naar perzik, die shampoo die je jezelf voor kerst had gegeven, omdat je vond dat je dat wel verdiend had. Aan mij dacht je niet. Je handen waren koud en voelden aan als het ijsklontje dat vanmiddag uit mijn beker ranja viel toen ik op jou zat te wachten. De zon stond op zijn hoogst en de bijen zoemden van bloem naar bloem. Het deed me aan jou denken, jij was ook altijd bezig.
De volgende ochtend mocht ik jouw perzik shampoo gebruiken. We stonden met zijn tweeën onder de douche. Het waren jouw ogen die ik op mijn lichaam voelde branden en niet het warme water dat uit de douchekop kwam. Je handen wreven langzaam de shampoo in mijn haar, omdat ik niet wist dat het de laatste keer zou zijn. Even later stond je achter me, je kamde mijn haar. Dat deed je nooit, ik wist dat er iets mis was.
Soms sta ik nog daar voor de spiegel. Hopend dat je achter me zou verschijnen, tegelijkertijd weet ik dat het nooit zal gebeuren. De kam die je gebruikte ligt nog op dezelfde als waar jij hem hebt neergelegd, die ene keer. Ik heb hem nooit meer aangeraakt. Sinds jij weg bent kan ik geen perzik meer eten en de shampoo heb ik weggegooid. Ik haat het getal twee en drie is mijn lievelingsgetal.
Ik brak in drie stukken, omdat ik twee niet mooi vond.
Het deed me teveel aan ons denken…
Je was laat thuis die avond en ik lag al in bed. Je kwam bij me liggen en kuste me zachtjes in mijn nek. Je rook een beetje naar perzik, die shampoo die je jezelf voor kerst had gegeven, omdat je vond dat je dat wel verdiend had. Aan mij dacht je niet. Je handen waren koud en voelden aan als het ijsklontje dat vanmiddag uit mijn beker ranja viel toen ik op jou zat te wachten. De zon stond op zijn hoogst en de bijen zoemden van bloem naar bloem. Het deed me aan jou denken, jij was ook altijd bezig.
De volgende ochtend mocht ik jouw perzik shampoo gebruiken. We stonden met zijn tweeën onder de douche. Het waren jouw ogen die ik op mijn lichaam voelde branden en niet het warme water dat uit de douchekop kwam. Je handen wreven langzaam de shampoo in mijn haar, omdat ik niet wist dat het de laatste keer zou zijn. Even later stond je achter me, je kamde mijn haar. Dat deed je nooit, ik wist dat er iets mis was.
Soms sta ik nog daar voor de spiegel. Hopend dat je achter me zou verschijnen, tegelijkertijd weet ik dat het nooit zal gebeuren. De kam die je gebruikte ligt nog op dezelfde als waar jij hem hebt neergelegd, die ene keer. Ik heb hem nooit meer aangeraakt. Sinds jij weg bent kan ik geen perzik meer eten en de shampoo heb ik weggegooid. Ik haat het getal twee en drie is mijn lievelingsgetal.
Ik brak in drie stukken, omdat ik twee niet mooi vond.
Het deed me teveel aan ons denken…
14 dec 2009
- meld ongepast verhaal
-
Marv
maandag 14 december 2009 19:51
Ik vind dit best een mooi stukje
. -
Accalia
maandag 14 december 2009 20:44
Ik vind dit erg mooi geschreven..
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 okt 2010 Sweet sixteen. ( 1 )
- O 30 sep 2010 Ongelooflijk. ( 1 )
- O 02 aug 2010 Dingen die ik (n)ooit zal zeggen. ( 1 )
- O 02 aug 2010 Kan niet slapen. ( 2 )
- O 10 jul 2010 1 jaar geleden.
- O 01 jul 2010 First words. ( 1 )
- O 15 jun 2010 vanavond concert! ( 1 )
- O 19 mrt 2010 Fotoshoot** ( 8 )
- O 05 feb 2010 Het concert. ( 1 )
- O 25 jan 2010 Brandwond.
- O 20 jan 2010 Spiraaltje. ( 6 )
- O 11 jan 2010 Uitverkoop.
- O 04 jan 2010 Liefde en sneeuw. [Foto's] ( 4 )
- O 04 jan 2010 Wiskunde. ( 8 )
- O 04 jan 2010 Soms.