Habits challenge 9

Ik begin een shift te voelen in mijn mindset. Ik merk dat sommige dingen al anders zijn in mijn hoofd, betreft de 'habits' die ik probeer te veranderen. Zo schreef ik vorig weekend dat ik me eenzaam voelde. Gisteren maakte ik een leuk praatje op de plek waar ik zat te werken, met de dames die er vorige week donderdag achter de bar stonden.
"Zij schrijft boeken," zei de één tegen de ander.
En ik besefte dat ik nu al meer gesprekken heb dan wanneer ik thuis had gezeten. Het op locatie werken zorgt er dus voor dat ik me ook absoluut wat minder eenzaam voel, omdat ik wat meer onder de mensen kom. Zelfs al zit ik het grootste deel van de tijd achter mijn laptop.

Gisteren was sowieso een vrij sociale dag voor me. Ik ben ook nog bij een vriendin geweest en heb 's avonds cursus gegeven. Na mijn week frankrijk is ook voor deze club de laatste cursusavond aangebroken. Jammer! Maar we gaan eens kijken wat er daarna allemaal op mijn pad komt.

Een andere verandering die ik net opmerkte tijdens mijn ochtendwandeling, is mijn emoties. Gisteren was ik me tijdens de wandeling te veel aan het opfokken over HelloFresh (heb daar gisteren goed telefonisch gesprek mee gehad, dus dat scheelt), maar daardoor merkte ik het nog niet op. Vandaag merkte ik dat mijn hoofd minder vol zit.
En... ik heb twee keer een stukje gerend vanochtend. Dat is huge voor mij. Ik ben geen renner en nog belangrijker misschien: ik ben bang om beoordeeld of uitgelachen te worden. Rennen of hardlopen als mensen me zien, kan ik dus niet. En toch intrigeert het me, omdat ik vaker hoor dat je je beter voelt door te rennen. De vorige keer dat ik de Miracle Morning deed, heb ik het ook een aantal keer gedaan. Stukje rennen - en dan bedoel ik echt een ministukje - samen met Charlie.
Vandaag deed ik dat voor het eerst weer. Ik hield het langer vol dan ik dacht (al heb ik volgens mij niet eens een minuut aan één stuk gerend) en ik had een soort brede grijns op m'n gezicht daarna.
Bij het tweede stukje rennen besloot ik bij een verkeerdbord te beginnen, zodat ik een duidelijk beginpunt heb en kan meten of ik een volgende keer verder kom. En hoewel het echt een triest stukje was, was ik tevreden. Dit is een begin. Wie weet durf ik zo vroeg in de ochtend vaker te rennen, omdat de kans dat iemand me dan ziet veel kleiner is.

We gaan het zien.


Gisteren heb ik tomatensoep met de lunch gemaakt. Ik had nog tomaten liggen, dus dacht: why not? Mijn avondeten was lasagne, maar geen kant-en-klare (voor de zekerheid ook maar de receptkaart als bewijs op de foto gezet). De afwas heb ik wat laat op de avond gedaan, namelijk na de cursus, maar wél gedaan. Trots op!

Vandaag drukke dag. Ik ga rond half 10 naar mijn moeder toe. We gaan samen nog even paar dingen kopen die ik voor Frankrijk nodig heb en ik ga daar op locatie werken. Voor die tijd wil ik sowieso nog: een was gedraaid hebben (die zet ik rond 7 uur aan, ivm geluid van de wasmachine niet eerder), de vogelkooi schoongemaakt hebben, een filmpje voor YouTube maken (zodat ik die bij mijn moeder kan editten) en wat spullen uit mijn auto halen die mee moeten naar Frankrijk.
Ik ga namelijk met de auto van mijn moeder, omdat die net wat comfortabeler is om uren mee te rijden én omdat mijn eigen auto gekeurd moet worden. Kennissen van mijn ouders kunnen hem keuren, dus we ruilen de auto vandaag om. Ik blijf er dan meteen lunchen en avondeten. Qua lunch wordt het de tomatensoep die ik gisteren gemaakt heb en waar nog wat van over is.

Nou goed, hoop te doen weer. En nu eerst even verder met mijn Miracle Morning. Hier de foto's van gisteren:

Miracle Morning






Schrijven aan boek






Geen kant-en-klare lasagne












5.000 stappen



Elke dag afwas doen



Uit huis werken




Aantal jokers over: 4
Totaal geld te doneren aan PVV na dag 100: 0 euro