Okay,dit is niet mijn week..
Werd ik maandag nog achtervolgd door een bullebakhond die mijn viervoetertje dreigde te verorberen [politie erbij en alles, en met het gevolg dat ik nu op straat al schrik van een wegwaaiend plastic tasje], net was het weer raak.
De wijk waar ik woon is 1 grote bouwput.
Ik overdrijf nauwelijks als ik zeg dat ik de hele dag zo'n beetje zand loop te kauwen.
Nouja, schuurt de maag en scrubt je huid leuk, dus daar klaag ik niet eens over.
Hond moet elke dag weer uit, maar ik durf voorlopig niet meer richting strand ivm bovenstaand incident met linke hond.
Dan maar de duinenkant op. Alleen liggen daar weer alle stoepen opgebroken.
1 Grote zandbak dus. Gelukkig liggen er hier en daar wel planken overheen. Hoewel..gelukkig?
Natuurlijk laten wij ons door deze kleine obstakels niet tegenhouden.
We stappen dapper door, Joris en ik.
Totdat die ene plank toch niet zo gunstig ligt als ik dacht. Ik stuit op een omhoog staand randje..En o, o..
Ik molenwiek nog met alle vier mijn ledematen, in een tamelijk desperate poging om op de been te blijven.
Maar mijn brein registreert ; dit gaat 'm niet worden. De 'boel' is niet te houden.
Ik kletter met een flinke buikschuiver teneer. En voordat ik het weet, lig ik in een [ongewilde] innige omhelzing met de vermaledijde plank. De hond z'n riem heb ik nog vast. Hij kijkt me aan met een zwaar verbaasde blik zo 1 van :''Wat doe jij nou?''
Naast me vliegt de deur van het makelaarskantoor open. 2 Mannen staan bezorgd naar me te kijken.
Ook dat nog..vallen is 1 ding, maar dat er ook nog daadwerkelijk mensen zijn die het zien..
''Gaat het mevrouw?''
Fuck, ik voel me knie wel..Daar zit geen vel meer op..
''Niet zo geloof ik hè?''
''Mwoah, het was wel een harde klap, maar ik kan geloof nog wel gewoon lopen hoor..''
Ik krabbel zo snel mogelijk overeind, terwijl ik nog steeds bezorgd wordt aangestaard. Uiteraard bedank ik de heren.Maar maak me daarna zo snel mogelijk uit de voeten.
Thuis bezichtig ik mijn rechterknie. Geen fraai gezicht. Moet die val wel geweest zijn ; een fraai gezicht.
[Sorry, helaas zijn er geen foto's van..
]
Beter blijf ik de rest van de week binnen, in bed. Met het dekbed over m'n hoofd.
Just to be on the safe side..