Heldin

Ik loop de ring in en sta oog in oog tegenover jou. Je bent groter en sterker dan mij, dat is zeker. Ik denk na, veel te veel en schakel mijn intuïtie uit terwijl ik er vaker op moet vertrouwen. Ook dat is zeker. Ik vertrouwde jou, veel te veel maar nu bekijk ik jou met andere ogen. Het gevecht begint, maar ik sta met mijn voeten aan de grond genageld. Jij deelt harde en onverwachte klappen uit. Ik probeer te ontwijken maar het is al te laat. Ik draai om, en de pijnlijkste klap voel ik pas als ik mijn eigen omdraai. Alsof er messen dwars door me heen worden gestoken achter mijn rug om. Ik voel me duizelig en sta te trillen op mijn benen. Alles om me heen wordt zwart, voor een paar seconde staat mijn wereld stil. Dan valt mijn tere lichaam met een klap op de grond. Het voelt alsof ik in een coma lig, ik voel niks meer. Jij staat daar en denkt dat je gewonnen hebt. Jij denkt vast dat ik zwak ben en dat ik stil in een hoekje kruip van verdriet. Plotseling is het alsof er een stem tegen mij spreekt. Een stem die zegt, sta op, vecht! Sta op, laat je niet uit het veld slaan. Sta op, ook al val je zo vaak, sta altijd op! Dan gebeurd het, eerst beweegt mijn hand, en dan mijn voet. Uit het niets sta ik op met bloed, zweet en tranen. Ik voel de pijn niet meer, mijn moed is groter dan mijn pijn. Ik voel de rugsteken niet meer, mijn kracht is groter dan dat. Ik sta op, en mijn heldere ogen staren je fel en vurig aan. Mijn schouders naar achteren, kleiner en fysiek minder sterk dan jou, maar geestelijk ben ik hier de heldin, geestelijk ben ik het die altijd klappen opvangt, maar ik sta altijd op. Geestelijk ben ik het die geen ander nodig heeft om gelukkig te kunnen zijn. Dan schakel ik mijn kracht in, mijn intuïtie in en zie de enige waarheid die er is. Mijn denken schakel ik uit en mijn reactievermogen wordt sneller. Ik ontwijk alle klappen, laat alles los, en ben sterker dan ooit van te voren. Er is een moment dat ik een harde klap terug wil geven, zoals jij dat bij mij hebt gedaan. Maar ik laat mijn leven niet leiden door angst, woede of verdriet. 1 blik die recht door jou heen kijkt is genoeg, woorden zijn niet meer nodig. Ik heb geen zin in een bloederig slagveld. Ik laat het voor wat het is en langzaam maar zelfverzekerd loop ik de ring en jou leven uit. Je ogen prikken in mijn rug, ik laat je verward achter. Niet alle heldinnen zijn gewelddadig, deze heldin is liefdevol, heeft geen wapens nodig om iemand te raken, heeft geen woorden nodig om iets te begrijpen. Deze heldin leeft in vrede, durft los te laten, vergeeft en vergeet mensen en hun daden..dat maakt mij geestelijk sterker, een ware heldin.