Hellup

Er is eigenlijk niks aan de hand, het gaat allemaal prima met me.
Ik heb het wel druk met de studie op het moment maar voor de rest ben ik nog steeds heel blij met m'n nieuwe leventje als vrijgezel.
Lekker met vriendinnen op stap enzo, beetje sjansen etc. ik vind het allemaal leuk!
Maar ik zit een beetje met verwarde gevoelens!
Ik leefde steeds in de overtuiging dat er echt helemaal niks leuks rondliep (qua mannen dus) in mijn omgeving. Maar nu zijn er eigenlijk ineens twee waar ik wel stiekem een beetje vaker aan denk dan aan anderen!

We beginnen met jongen A. Het was heel gek eigenlijk. Ik kwam hem tegen bij de bus, kende hem van vroeger, maar kon me eigenlijk niet herinneren dat ik toen ooit echt met hem gepraat had. Nu raakten we dus aan de praat en hebben toen echt een klein uurtje hardstikke leuk aan 1 stuk door zitten praten. Echt, ik was gewoon helemaal vrolijk toen ik die bus uitstapte. Ik heb dat gewoonlijk ook helemaal niet vaak bij mensen dat ik me meteen zo op mijn gemak voel en zo leuk ongedwongen klets zonder me druk te maken over of de ander het wel leuk vind wat ik vertel.
Toen kwam ik hem deze week weer een keer tegen en ik merkte gewoon dat ik blij was hem te zien. We hebben weer heel gezellig gepraat de hele tijd en ik vond het echt leuk allemaal.
En daarna begon ik er wat meer over na te denken. Zou ik meer geinteresseerd in hem zijn? Ik word wel blij als ik hem zie en vind hem erg aardig: maar is het wel mijn type? Nu was hij vroeger een beetje het type: aardige jongen maar niet om iets mee te hebben. En dat heb ik nog steeds een beetje, dat zit er in haha. Hij is absoluut niet lelijk, dat niet, gewoon een beetje gemiddeld. Maar om nou te zeggen: aantrekkelijk en sexy, nee. Hij heeft niet echt op die manier aantrekkingskracht. Maar het is wel zo'n jongen waarmee mijn moeder denk ik erg blij zou zijn als schoonzoon. En na mijn rotervaringen met ex ga ik toch wel veel meer op karakter af.

Okee, jongen B daar heb ik al eens mee gezoend. Maar toen wou ik niet iets met hem (hij wel met mij). Nu zit ik steeds weer wat met hem te sjansen en ik ben hem ook al weer tegengekomen met uitgaan. Toen had ik, als hij me was gaan zoenen, ook niet tegengestribbeld ofzo haha. Er hangt altijd weer een beetje aantrekkingskracht tussen ons.
Maar goed, dat is dus met hem ook allemaal heel leuk. Ook een leuke jongen, ook meer het type waar je als meisje iets mee wil, maar aan de andere kant ook nog vrij onvolwassen denk ik. En zo ziet hij er btw ook uit. Bovendien spreek ik hem alleen met uitgaan( waarbij ik altijd gemakkelijker praat) en via internet of als er andere mensen bij zijn.
Dus als ik dan terugdenk aan jongen A weet ik dus bij die al dat ik als ik alleen met hem ben het heel gezellig heb. Maar wie weet kunnen jongen A en ik beter ook alleen (goede) vrienden worden, daar ben ik gewoon nog niet achter.

Haha nouja het mooiste is ook nog: ze weten er alletwee gewoon niks van dat ik er nu steeds een beetje over na loop te denken...en zouden dan vast ook nooit van mij verwachten.