herdenking + gesprek

Vanmiddag had ik met mijn ouders en 2 psychologen een gesprek. Het viel 100% mee! Mijn ouders zater er relaxed bij, en vroegen niet al te moeilijke dingen. Ik had het gesprek ook wel goed voorbereid, maar ja, dat was ik natuurlijk allemaal weer vergeten tijdens het gesprek zelf.


Morgen herdenking van Mees in de grote pauze. Klasgenootjes gaan een lied zingen, de band van zijn broer treed op, en er zijn met tekenen zo'n 50 gigantische bloemen gemaakt. Volgens mij wordt het heel mooi en zwaar. Eigenlijk mag ik niet van mijn moeder. Ze kent me goed genoeg om te weten dat ik het niet volhoud, en daarna helemaal uitgeput ben. Al die emoties in de lucht.
Ik weet ook wel dat ik na 5 minuten geen lucht meer krijg. Ik weet ook wel dat ik op de grond word gedrukt. Maar hé, ik ga wel! Ik weet waar m'n grens ligt. En daar ga ik dus over heen. Het lesuur na de herdenking skip ik wel. Dat gaat me écht niet lukken!gaap!

Ik zie er best wel tegenop. Maar ik moet er gewoon zijn. Niet alleen om het hoofstuk 'Mees' een beetje af te sluiten, maar ook om anderen te steunen. Ik moet er zijn. Hoe moeilijk het ook is...

R.I.P. lieve Meesverliefd
02 apr 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van sanniej
sanniej, vrouw, 114 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende