Herfstnacht
Een knal
de rook volgt
de stilte,
dan
mijn woorden vallen
zweven nog
als herfstbladeren
uit jouw raam
de nacht is koud,
uit jouw armen
verbannen
in de verte schijnt een kerkraam
warme herfstkleuren
- ik zie: haardvuur, zingende kinderen
een herinnering aan sint maarten
zo lang geleden alweer,
ik drijf door de straten
vormeloos
voortgeblazen
door de laatste zuchtjes
zomer
en de aanwakkerende
winternacht
mijn lichaam is slechts
een gezwollen ballon
in gevoel
in gedachte
ben ik nog kind
huil ik nog zachtjes
om het stille nacht
en de eenzame stilte
van de kale bomen
maar ik zweef
weer naar huis
- vier ramen, twee deuren
een kat en een boom,
en leg mij neer
in je armen
als ik straks
ontwaak
is de herfstnacht
voorbij.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende