Het begin

Lief dagboek.. Of lieve mensen? Lieve website? Lieve vuilnisbelt voor de spinsels van mijn brein.. Lief leeg scherm met flikkerend streepje?

Lieve 'al-het-bovengenoemde,'

Misschien dat het aan het weer ligt. Dat ik nu in mijn kamer zit en ineens zo'n behoefte voel om aan een dagboek te beginnen. Het stormt buiten wat mij altijd een beetje een melancholisch gevoel geeft. Maar het heeft ook iets mystieks.
Dat.. én naar buiten gaan met dit weer trekt geen enkel goed functionerend persoon als dit geen absolute noodzaak is. Vanmorgen had ik weer eens zo'n momentje waarin ik aan alles begin te twijfelen. Met als absolute kernvraag: ben ik zo wel gelukkig. Is het doel wat ik voor mezelf heb uitgezocht wel het juiste doel? Word ik er niet doodongelukkig van als ik niet snel van pad verander? Dit alles kan natuurlijk ook gewoon de nasleur zijn van de grote teleurstelling dat ik dit jaar alweer niet als multimiljonair zal ingaan.

Voor een mens dat verstandig genoeg is om geen vuurwerk te kopen zodat ze haar hardverdiende centjes niet met een lont en veel kabaal de lucht in kan schieten, heb ik er toch nog altijd een heel erg hard hoofd in als het gaat om het kopen van een staatslot..

Mijn hemel ik ben ook gewoon gemaakt om rijk te zijn. Zou dat niet heerlijk zijn? Rijk zijn en de wereld rondtrekken met de overweldigende zekerheid dat je iig nooit in de financiële problemen zult komen net op het moment dat je in wilt checken in één of ander herbergje in de Himalaya?
Maargoed, genoeg onzin. Ik werk fulltime in de Horeca. Heb geen opleiding afgerond en kwakkel eigenlijk maar wat aan in de sector waar ik schijnbaar talent voor heb: mensen bedienen in een leidinggevende functie. Deze contradictische positie is eigenlijk gelijk mijn hele wezen in een notendop. Zeg mij niet wat ik moet doen want dat bepaal ik zelf wel. Verder wil ik alles wel voor je doen. Maar laat het wel mijn eigen initiatief zijn. Amen to that.

Voor de hand liggender is dat ik ophoud met dat gezeur over de dagelijkse rompslomp en me gewoon weer eens ga oriënteren op de mogelijkheden voor mijn ontwikkeling. Oftewel; wanneer begin ik nou eindelijk eens aan iets wat ik ook daadwerkelijk af zal maken?
Geen antwoord op at the moment.

De liefde. Gaat helemaal super, alles koek en ei. Dus laten we verdergaan.

Blowen; mijn hemel wat vind ik dat toch heerlijk zo op z'n tijd. Een jointje in de avond is als een engel die chocola over je slagroomtaart schijt. Maar om eerlijk te zijn schijt die engel tegenwoordig wel heel erg vaak over mijn taarten heen. Dus hoog tijd dat ik weer wat ga minderen. Filosoferen is leuk enzo, maar relativeren moeten we ook niet vergeten om te doen. Bij deze dus mijn eerste goede voornemen van 2012: Relativeren.

Verder hoop ik dan uiteraard dat ik dankzij het vele relativeren van de komende maanden ook langzaamaan tot een oplossing kom voor de invulling van mijn toekomstige dagen. Ga ik weer studeren? Ga ik de zaak overnemen? Ga ik reizen? Nog maar een projectje opzetten in een land ver weg? Dus 2e goede voornemen van 2012: Een doel vinden om na te streven.

Stoppen met roken? Flikker op, ik ben niet begonnen met roken zodat ik ermee kan stoppen. So we're moving on.

NEXT

Geld sparen. Ik heb zoals je het ook wel kunt noemen een gat in mijn hand. Daarbij volg ik wel trouw de leefstijl van een barmhartige samaritaan dus het niveau van egoïsme op financieel gebied valt wel mee. Dan nog wordt het hoog tijd dat ik mezelf eens aanleer wat geld te gaan sparen. Toekomstgericht denken. Vorig jaar was de conclusie: carpe diem. Dit jaar mag ik me wel wat meer gaan focussen op de volwassenheid in de toekomst. Dit jaar zal ik de dag gaan plukken om de toekomst mee op te bouwen. Ja dat klinkt goed. Dus voornemen numero 3: Vul uw spaarvarken!

En nou vind ik het wel weer genoeg. Je moet grote plannen altijd met kleine stapjes aanpakken zoals mijn wijze vader ooit eens zei toen ik weer eens gigantisch revolutionair bezig was. Dus de rest bewaren we voor later.

Liefs.