Het is over/gescharrel
Sinds een week of 4 is t officieel uit. En niet eens door mijn gescharrel. Daar weet hij zelfs helemaal niets van af. Nu hard op zoek naar een ander huis maar jeetje wat is dat lastig in deze tijd. Hoe het er nu uit ziet zit ik hier nog wel even. Ik zou naar mijn ouders kunnen maar wil ook bepaalde vrijheid niet kwijt. Mijn ex is er bijna nooit dus in dit huis ben ik grotendeels alleen.
Volgende week ben ik alweer een half jaar aan t scharrelen met die ene vriend. Het is allang niet simpel scharrelen meer aangezien er flink wat gevoelens bij zijn gekomen. We zien elkaar als dit kan en ook vandaag ben ik bij hem langs geweest. Gewoon waar een vriend van hem bij was. Dat is dan ook denk het enige voordeel van scharrelen met een vriend. Niemand vindt het raar als we samen zijn want we kennen elkaar al heel lang. Zo heeft hij me vandaag uitgenodigd om tweede kerstdag te komen eten.
Ergens vind ik het raar dat ik dit zo kan. Ik die altijd bang was om bedrogen te worden doet dit zonder enige schuldgevoel nu zelf. En hoewel ik nu weer alleen ben en dus kan doen wat ik wil, is hij nog steeds samen. Hij wilt niet weg om zijn kind en dat begrijp ik helemaal. Vind ik alleen maar goed. Maar ik ben ineens wel die andere vrouw. Ik rommel met een bezette man. Dat hoort niet. Met vlagen vind ik dit veelste moeilijk maar hem laten gaan kan ik niet.
Ik weet dat dit ergens nog gaat stoppen. Dat kan ook niet anders. Tot die tijd geniet ik van zijn aandacht. Vanavond bellen we weer en niet om over het weer te praten. Ik merk dat ik deze spanning erg fijn vind. Ergens moet dit een keer stoppen... maar hoe...
Volgende week ben ik alweer een half jaar aan t scharrelen met die ene vriend. Het is allang niet simpel scharrelen meer aangezien er flink wat gevoelens bij zijn gekomen. We zien elkaar als dit kan en ook vandaag ben ik bij hem langs geweest. Gewoon waar een vriend van hem bij was. Dat is dan ook denk het enige voordeel van scharrelen met een vriend. Niemand vindt het raar als we samen zijn want we kennen elkaar al heel lang. Zo heeft hij me vandaag uitgenodigd om tweede kerstdag te komen eten.
Ergens vind ik het raar dat ik dit zo kan. Ik die altijd bang was om bedrogen te worden doet dit zonder enige schuldgevoel nu zelf. En hoewel ik nu weer alleen ben en dus kan doen wat ik wil, is hij nog steeds samen. Hij wilt niet weg om zijn kind en dat begrijp ik helemaal. Vind ik alleen maar goed. Maar ik ben ineens wel die andere vrouw. Ik rommel met een bezette man. Dat hoort niet. Met vlagen vind ik dit veelste moeilijk maar hem laten gaan kan ik niet.
Ik weet dat dit ergens nog gaat stoppen. Dat kan ook niet anders. Tot die tijd geniet ik van zijn aandacht. Vanavond bellen we weer en niet om over het weer te praten. Ik merk dat ik deze spanning erg fijn vind. Ergens moet dit een keer stoppen... maar hoe...
23 nov 2019
- meld ongepast verhaal
-
LynnGirl
zaterdag 23 november 2019 16:46
jammer...
ik bdoel dat het uit is
ik wil juist zo graag een vriend... -
Justme86
zaterdag 23 november 2019 18:53
Dat het uit is, is in mijn geval niet jammer hoor
. We verdienen allebei beter.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 mrt 2021 Wat ik jou wil zeggen maar ik niet kan ( 4 )
- O 27 dec 2019 Slapeloze nachten. ( 13 )
- O 26 nov 2019 En nu is ook t gescharrel klaar ( 6 )
- O 23 nov 2019 Het is over/gescharrel ( 2 )
- O 02 aug 2019 Compleet in de war ( 1 )
- O 01 feb 2017 Update ( 3 )
- O 24 jul 2016 hoe doen mensen dat toch ( 10 )
- O 14 mrt 2016 Aan de mannen van Md. ( 7 )
- O 04 jan 2016 loslaten ( 1 )
- O 02 jan 2016 nieuwe ronde, nieuwe kansen ( 2 )
- O 22 dec 2015 even mn ei kwijt ( 4 )