Het Woud
gewekt door een hemels gezang
duizende kleine gouden lichtjes belichten mijn verwaterde gezicht
het veilige bed, de toegang tot droomwerelden
mijn vermoeide ogen verlangen naar oneindige rust
dan zak ik weg in een diepe put
de duisternis streelt mijn vermoeide ledematen
een lichte opening aan het einde van de tunnel
beland in een smaragd groene wereld
de zoete geur van bomen en bladeren
overal rinkele belletjes met een geluid van lente
het levenslicht is overal, alles wordt herboren
de bladeren des liefde strelen elkaar met een zachte klank
eeuwen oude bomen spreken in wijsheid 'VERGEET'
leXy, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende