Het zonnetje gaat weer schijnen..

Eindelijk na een lange tijd durf ik weer te zeggen dat ik vind dat het lekker gaat in mijn relatie. Natuurlijk hebben we nog wel eens een heftige woordenwisseling, maar daar blijft het tegenwoordig toch gelukkig wel bij.
Met de kleine gaat het ook een stuk beter als ze bij ons is, ik zie dr weer gaan stralen van geluk en dat is iets wat ik een lange tijd niet zag in mijn prinsesje dr oogjes..

Nadat die zeebeving kwam ging ik echt goed nadenken hoe veel geluk ik eigelijk wel niet heb gehad met vanalles, en dat ik dan maar zit te klagen. En ik wil nou ook niet zeggen dat ik het gemakkelijk heb gehad maar in vergelijking met die mensen daar.. Men waar hebben we het dan over.

Als ik er alleen maar aan denk hoe het zal moeten zijn om niemand meer over te hebben en helemaal alleen door te moeten gaan met je leven. Nou geloof me ik zal het niet kunnen en willen. Ik heb echt respect voor die mensen en uiteraard ook heel erg met ze te doen.

Mijn vriend is nu nog aan t werk, hij moet nou wel ieder moment thuis komen. Dus kan het niet te lang maken, maar wilde me hartje toch ff luchten. Vooral in deze tijd vind ik het heel moeilijk om me niet te uiten ik merk gewoon dat als ik me niet uit op papier of nu dan op de pc hihi dat ik het er dan ook echt moeilijk mee heb. Ik kan nou eenmaal niet met mensen over bepaalde dingen praten wat er allemaal gaande is maar dan is het heerlijk om je toch zo te kunne uiten..

Ik heb mn prinsesje al in dr bedje rond acht uur gegooit en ze sliep dan ook zeer snel. En dat is voor mij een goed teken, ze is dus relaxt niet meer gespannen of angstig. Voor ruzie's tussen mamma en pappa. Nee ik heb mezelf belooft en aan haar dat die tijd voorbij is, en zal ik eens wat zeggen eindelijk geloof ik er zelf ook in..

XXX