hmmz..

Goh, het is alweer een heel lange tijd geleden dat ik nog wat schreef zeg.. maar k vind het wel weer tijd om even alles op een rijtje te zetten..
Andro ligt nog stééds met anorexia in het ziekenhuis. Ze heeft geloof ik een keer 39,1 kilo gewogen *zucht* nu mag ze elk weekend naar huis, op voorwaarde dat ze elke week 300 gram aankomt. ze weegt nu ongeveer 40,3. Ze wíl eigenlijk nog steeds niet eten hoor.. alleen wil ze niet ook in het weekend daar blijven. Het hele gedoe haalt dus geen sikkepit uit, want vanaf het moment dat ze ontslagen wordt uit de kliniek, begint het spelletje van voren af aan. Ik gelóóf nieteens meer dat ze genezen kan worden. ze wíl dit.. Ik wil echt niet weer gaan opschrijven wat voor iemand ze is, waar ze mee bezig was en waar mijn motivatie voor deze gedachte vandaan komt, dat heb ik zó vaak gedaan.. en het kwetst me telkens weer zo onmogelijk diep..
Mijn beste vriendin is terug uit Zuid Afrika (daar heeft ze 5 jaar gewoond) en woont nu in Ravels, bij de Nederlandse grens. Enig probleempje: haar ouders willen niet meer dat ik haar zie, haar vader verbied elke mogelijke vorm van contact tussen ons. waarom? omdat twee mensen hier in het dorp mij een keertje met zwarte kleding zagen rondlopen en vonden dat het nodig was om haar ouders te vertellen dat ik een gevaarlijke losbol ben die waarschijnlijk aan de drugs zit, naar hartelust met jan en alleman de lakens deelt en als het nodig is mijn ouders en leraren in elkaar sla om te krijgen wat ik wil. dát is hoe ze mij zien. een gevaarlijke losgeslagen puber.. Ze hebben nieteens moeite gedaan met me te praten.. toen ik 10 was vonden ze me ook een raar rotjoch.. :s Ik weet alleen wél dat het meisje dat met haar optrekt en volgens haar ouders 'normaal' en ontzettend braaf en zedig en weetikwat is, aan mij is komen vragen of alle roddels waar waren, van dat haar ouders uit elkaar waren en haar moeder een alcoholprobleem had.. en ZIJ geloofde die verhaaltjes, niet IK. ík heb haar ouders altijd gerespecteerd en nooit conclusies getrokken uit andermans verzinsels. Wat haar vader normale mensen wil noemen, zijn diegenen die wel al die leugens hebben doorverteld, het o zo gevaarlijke satanische kind hier heeft hen altijd verdedigd, maar daar willen ze niet van weten.. ik begrijp niet waarom ze het niet wíllen inzien.. ik heb hen toch niets misdaan....
En ik voel me vreeslijk eenzaam. Al mijn vrienden zitten over de belgisch-nederlandse grens en dus VER weg en die kan ik bijgevolg echt maar heel weinig zien, mijn vriendje zit in Enschede en kan ook niet altijd bij me zijn en hier heb ik níemand, echt níemand... en ik ben een meisje dat heel erg veel behoefte heeft aan warmte en knuffels. *grr* rottigheid zeg..
life sucks, big time..

Lenore, vrouw, 36 jaar

• vero zaterdag 04 oktober 2003 23:42
  lieve lenore,
  
  Je moet Andro zoveel mogelijk helpen met haar ziekte, mijn zus heeft het ook gehad. niemand was er toen voor haar! je kan z'n ziekte niet alleen aan.. je moet er veel met je vriendinnen over praten..
  probeer haar te helpen! laat haar merken dat je er voor haar bent! en dat je haar over al mee wilt helpen..
  
  Over de ouders van je beste vriendin gesproken.. je kan denk ik toch het beste proberen met ze te praten! ga gewoon naar ze toe, en vraag of je ook jou kant van het verhaal mag vertellen! je kunt het altijd proberen!
  je moet in ieder geval de goeie vriendschap door zoiets niet kapot laten gaan! knok voor die vriendschap meid..
  
  veel succes!
  knuffel vero
• Lenore zaterdag 04 oktober 2003 23:46
  dat is het probleem nou net, ik wíl wel met haar ouders gaan praten, alleen willen de mijne dat met geen mogelijkheid van de wereld omdat dan hún goede naam op het spel staat of weetikveel.. ze willen het gewoon niet hebben..
  en wat andro betreft..... ik hou zielsveel van die meid en ik ben het hele jaar door al de énige geweest die elke dag met haar praatte en probeerde leuke dingen met haar te doen, haar te troosten, op te vrolijken, er voor haar te zijn als dat nodig was, maar ik loop langzamerhand een beetje leeg... ik heb geen tijd meer voor mezelf, ik ga er zelf helemaal onderdoor, ik heb mijn eigen shit hier.. en ik kan het gewoon niet meer aan om ook nog haar te steunen. en daar voel ik me dan ook weer zo verdomed fucked up over omdat ik het gevoel heb alsof ik haar in de steek laat... :s

• O 07 okt 2003 vrolijkheid twee   ( 2 )
• O 05 okt 2003 vriendinnetjes   ( 3 )
• O 05 okt 2003 romantisch weekendje..   ( 1 )
• O 04 okt 2003 hmmz..   ( 2 )
• O 12 aug 2003 back again
• O 21 mei 2003 yaaaaay   ( 1 )
• O 12 mei 2003 :)
• O 03 mei 2003 *gaap*   ( 1 )
• O 02 mei 2003 moe   ( 1 )
• O 02 mei 2003 fuck you   ( 1 )
• O 01 mei 2003 BEUH!   ( 2 )
• O 01 mei 2003 *sob*
• O 01 mei 2003 dromen zijn bedrog.. ?
• O 30 apr 2003 ....
• O 30 apr 2003 en grrr..   ( 1 )