Hoe gaat het nu met mij??
Hey lieve mensen!
Zoals jullie misschien wel weten is het al weer een tijdje geleden dat ik hier op md een verhaal schreef. Vandaar even een kleine update over hoe het nou eigenlijk met mij gaat.
Heel kort samengevat gaat het goed en iets minder goed. Ja dat klinkt niet heel duidelijk, dus ik zal het even verder uitleggen.
Toen ik na het gesprek met de vertrouwenspersoon van mijn vorige school (zie vorige verhaal) een brief aan mijn zus had geschreven was ik heel trots op mijzelf. Ik had eindelijk een stap in de goede richting gezet. Ik had eindelijk voor mijzelf gekozen. Het ging een aantal dagen super goed met me, ik was vrolijker en minder gestrest. Maar na ongeveer anderhalve week glipte ik weer langzaam achteruit, waar dat precies door kwam wist ik niet.
Ik heb alles waar ik twee jaar geleden nog niet over durfde te dromen, de allerliefste vriend, een gezond lichaam, contact met mijn zus. Waarom ging het dan weer achteruit? Nu ik even de tijd heb gehad daar over na te denken denk ik te weten hoe het kwam.
Het klinkt misschien heel raar en egoïstisch, maar ik denk dat het gemis van bepaalde dingen ervoor zorgde dat ik terug verlangde naar een diepte punt. Het gemis van de controle en vooral ook de aandacht. Dat laatste klinkt misschien vreemd. Je zou denken dat je blij zou zijn als je weer gezond bent en er niet meer aan je te zien valt dat je ziek bent. Bij mij werkte dat echter anders. Het feit dat er niet meer aan me te zien was dat er iets niet goed was vond ik vreemd en moeilijk. Mensen verwachtten weer dingen van me, of in ieder geval dat dacht ik. Niemand besteedde nog aandacht aan me, want het ging toch wel goed, dat praatte ik mijzelf aan.
Verder gaat het redelijk goed met me. Ik ben begonnen met mijn stage en tot nu toe heb ik het naar mijn zin. Iets wat veel stress wegneemt.
Voor nu ben ik toe aan wat slaap. Fijne avond nog!
Liefs BO
Zoals jullie misschien wel weten is het al weer een tijdje geleden dat ik hier op md een verhaal schreef. Vandaar even een kleine update over hoe het nou eigenlijk met mij gaat.
Heel kort samengevat gaat het goed en iets minder goed. Ja dat klinkt niet heel duidelijk, dus ik zal het even verder uitleggen.
Toen ik na het gesprek met de vertrouwenspersoon van mijn vorige school (zie vorige verhaal) een brief aan mijn zus had geschreven was ik heel trots op mijzelf. Ik had eindelijk een stap in de goede richting gezet. Ik had eindelijk voor mijzelf gekozen. Het ging een aantal dagen super goed met me, ik was vrolijker en minder gestrest. Maar na ongeveer anderhalve week glipte ik weer langzaam achteruit, waar dat precies door kwam wist ik niet.
Ik heb alles waar ik twee jaar geleden nog niet over durfde te dromen, de allerliefste vriend, een gezond lichaam, contact met mijn zus. Waarom ging het dan weer achteruit? Nu ik even de tijd heb gehad daar over na te denken denk ik te weten hoe het kwam.
Het klinkt misschien heel raar en egoïstisch, maar ik denk dat het gemis van bepaalde dingen ervoor zorgde dat ik terug verlangde naar een diepte punt. Het gemis van de controle en vooral ook de aandacht. Dat laatste klinkt misschien vreemd. Je zou denken dat je blij zou zijn als je weer gezond bent en er niet meer aan je te zien valt dat je ziek bent. Bij mij werkte dat echter anders. Het feit dat er niet meer aan me te zien was dat er iets niet goed was vond ik vreemd en moeilijk. Mensen verwachtten weer dingen van me, of in ieder geval dat dacht ik. Niemand besteedde nog aandacht aan me, want het ging toch wel goed, dat praatte ik mijzelf aan.
Verder gaat het redelijk goed met me. Ik ben begonnen met mijn stage en tot nu toe heb ik het naar mijn zin. Iets wat veel stress wegneemt.
Voor nu ben ik toe aan wat slaap. Fijne avond nog!
Liefs BO
18 apr 2016
- meld ongepast verhaal
-
Curacaotje
dinsdag 19 april 2016 00:50
Mijns inziens is jouw gedrag verklaarbaar. Met alle respect zou ik willen beamen dat mensen die zich minder goed voelen vaker egoïstischer zijn. Daar komt nog bij dat de mens van aandacht houdt. Dus nee, je bent allesbehalve raar. Waarschijnlijk heb je nu gewoon last van een of andere fase.
Veel beterschap en succes toegewenst!
-
rosannemarit
dinsdag 19 april 2016 11:06
Raar vind ik het helemaal niet. Misschien even wennen aan de situatie waarin het wel goed met je gaat, maar uiteindelijk is het toch wel fijner zo. Aandacht kun je ook krijgen door te presteren en jezelf te zijn, niet alleen als het slecht met je gaat. Succes!
-
LifeAsBo
dinsdag 19 april 2016 17:05
Het voelt wel vreemd haha, dankje @Curacaotje
Ik ga me niet meer zo druk maken om te presteren, dat heeft me al eerder slecht gedaan. Maar aandacht door mijzelf te zijn is inderdaad een goeie. Dankje @rosannemarit -
verlorendagen
dinsdag 19 april 2016 21:14
het is niet raar, k snap je
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 22 okt 2019 Tea Time ( 2 )
- O 20 okt 2019 It's been 6 years!
- O 29 okt 2018 I'm back!!!
- O 20 mrt 2017 Awkward, of toch niet
- O 07 mrt 2017 Get to know me - Part 2
- O 11 jan 2017 Een nieuw jaar, nieuwe kansen ( 3 )
- O 29 sep 2016 Het gaat steeds beter!!! ( 2 )
- O 01 sep 2016 Opruimen ( 2 )
- O 20 jun 2016 It's been a while...
- O 08 mei 2016 Twee jaar geleden
- O 02 mei 2016 Weegschaal doet het weer
- O 25 apr 2016 Frustrerende terugslagen ( 3 )
- O 18 apr 2016 Hoe gaat het nu met mij?? ( 4 )
- O 09 mrt 2016 Update - Gesprek ( 2 )
- O 07 mrt 2016 Om hulp vragen? ( 6 )