Hogeschool InHolland

Een vermakelijk citaat met betrekking tot de problemen rond Hogeschool InHolland stond heden op de webstek van de PvdA: “Als strengere regels en meer toezicht ervoor zorgen dat onderwijsinstellingen hun taken beter uitvoeren, zal ik me daarvoor inzetten. Ik weet uit ervaring hoe belangrijk een diploma is.” Opmerkelijke woorden uit de mond van een PvdA’er. Het is tenslotte de overheid die de regeltjes voor onderwijs bepaalt, zogenaamd om de kwaliteit te waarborgen. Er lijken echter ook andere motieven mee te spelen.

Zo is in het leerjaar 1993-1994 de vermaledijde basisvorming ingevoerd, met steun van – onder andere – de PvdA. Alle leerlingen zijn immers gelijk, toch? Verschillen in aanleg, intelligentie, (door afkomst bepaalde) taalniveau en interesses zijn voor ons probleemloos acceptabel maar stroken bepaald niet met de ideologie van de collectivisten. Watertandend moeten ze hebben toegekeken hoe de Middenschool van hun boegbeeld Van Kemenade alsnog werd ingevoerd, en zelfs met steun van de partijen aan de andere zijde van het politieke spectrum! De rest is geschiedenis, de Basisvorming is een weergaloze flop geworden waar zelfs Hogeschool InHolland een puntje aan kan zuigen.

Wat ook niet onvermeld mag blijven is de Tweede Fase. Hoewel het systeem van vóór de Tweede Fase niet optimaal was, zijn er inmiddels weinig positieve geluiden meer te horen over de Tweede Fase en het Studiehuis. Tot twee maal toe is de studiedruk verlicht, onder leiding van PvdA-staatssecretaris Karin Adelmund.

Alsof al deze ellende nog niet genoeg is, kreeg het MBO ook nog te maken met het competentiegericht onderwijs. De magere driekwart die door het VMBO heen komt, wordt getrakteerd op hotemetotenonderwijs dat het ongetwijfeld heel goed doet op conferenties, maar zeer twijfelachtig in de daadwerkelijke beroepspraktijk.

Opgemerkt moet worden dat – eerlijk is eerlijk – het draagvlak voor deze onderwijsvernieuwingen evenzeer ter rechterzijde lag.

Hier zien we dus een opmerkelijk staaltje hypocrisie van de PvdA, en eigenlijk de gehele politiek. Als Hogeschool InHolland een rotte appel blijkt te zijn tussen grotendeels goed functionerende HBO-instellingen, wordt er moord en brang geschreeuwd. Als echter structureel onderwijs voor honderdduizenden leerlingen om zeep wordt geholpen worden deze faliekante misstappen met de mantel der liefde of – beter nog – een nieuwe commissie bedekt.

Het is evident dat de overheid meer schade in het onderwijs aanricht dan het kan goedmaken. In Nederland mag je van je eigen geld wel een handvol hash of een fles jenever kopen of ermee naar de hoeren gaan, maar beter onderwijs kopen voor je kinderen? Dat is niet eerlijk en dat is niet alleen de mening van de collectivisten, maar van bijna iedereen. Toch zou privaat onderwijs soelaas kunnen bieden.

Het ligt voor de hand dat Hogeschool InHolland geweldige imagoschade heeft opgelopen en dat nieuwe studenten zich wel even achter de oren krabben alvorens zich daar in te schrijven. Zo’n publicitaire dreun zou echter voor een private onderwijsinstelling nog veel erger zijn daar het de winst decimeert en degenen die in de instelling investeren kortwiekt. In een situatie met privaat onderwijs is alleen al hierdoor een groot deel van de kwaliteit gewaarborgd. Als privaat onderwijs zou bestaan, ver buiten de grijpgrage vingers van vadertje staat, zou goed onderwijs voor iedereen beschikbaar zijn, net zoals dat brood en spelen voor eenieder beschikbaar is. Catastrofale onderwijsvernieuwingen zoals de Tweede Fase en de Basisvorming zouden niet meer rücksichtslos kunnen worden opgelegd terwijl zinvolle vernieuwingen snel door veel instellingen overgenomen zouden worden.

Je mag dus wel een escortservice of coffeeshop in Nederland beginnen, maar een private school wordt je bijkans onmogelijk gemaakt onder het mom van ‘beschikbaarheid voor iedereen en gegarandeerde kwaliteit’. Dit terwijl de overheid hopeloos heeft gefaald.

Heren politici, geef ons de kans en u krijgt wat u wil: goed onderwijs, beschikbaar voor iedereen en van hoge kwaliteit!