Hoofdstuk afgesloten

Dus, er gaat veel door m'n hoofd heen op het moment.
Voor mijn gevoel heb ik nu wel een enorme stap gezet door een deel van het verleden los te laten en een hoofdstuk af te sluiten.
Mede dankzij een training op m'n werk, ik heb gisteren de laatste training gehad.
Maar ook doordat ik deze week ben begonnen met een grote opruimbeurt en wil ik het hele huis aanpakken. Ik heb tot zo ver alleen een speelgoedhoekje van m'n zoon en de voorraadkast opgeruimd, en er ging al 4 vuilniszakken weg, behoorlijk veel en dan ben ik nog niet eens op de helft.
Maar het voelt goed, voelt als een nieuw begin. Ik voel me anders, ik kan het niet goed uitleggen.
Er heerst meer een rust, een last van m'n schouders af.
Ik ben altijd een dagboeken meisje geweest, als het niet via hier was dan sowieso wel in dagboeken/notitieboeken.
Ik had er wel een stuk of 5 nog van vroeger met de naarste details van mijn relatie met de vader van m'n kind. Ik kon daar op 1 of andere manier geen afscheid van nemen, het herinnerde me er constant aan dat ik op m'n hoede moet zijn. Veel energie ging dan ook daarheen en maak ik me veel zorgen om m'n zoon.
Dat wil ik niet meer, zorgen maken om je kind blijf je altijd doen, maar je energie in de juiste personen steken is beter.
Hij blijft de vader van m'n kind, het is wat het is. Maar ik ben de enige die er naar kan handelen wat goed voor mij is, een ander kan dat niet doen.
Dat doet me denken aan een kaartje wat ik had uitgezocht op de training.
"Het leven is 10% wat gebeurt en 90% hoe jij ermee om gaat"
Dat vind ik toch wel een mooie reminder, met wat je uiteindelijk wil.
Met dat in gedachte, ga ik lekker het weekend in, genieten van m'n zoon =D