How to start a fire?

Nou ik weet wel dat een klein vonkje met wat alcohol erbij tot een flinke steekvlam kan lijden maar een steekvlam kan gevaarlijke toestanden opleveren.

“You cant start a fire without a spark” zo luidt mijn profieltekst bij rp, speciaal gemaakt om vooral niemand te laten reageren. (is immers een testaccount en niet serieus bedoeld) Bovendien moet je nu wel van goede huizen komen om een “vonk” te veroorzaken, “so don’t even try” is de ongeschreven tekst die eraan verbonden is.

Nu is het geval dat ik er eens over heb nagedacht en wat blijkt nu, er zit best veel waarheid in dat ene zinnetje!! Iemand vroeg mij “hoe zit het met jou thermostaat” de conclusie moest toch wel zijn dat die aardig laag staat de laatste tijd! En ik met mijn dikke trui aan had dat niet eens gemerkt…

Hoe komt dat nou dat de thermostaat laag staat is dan de volgende gedachte die in mijn opkomt. Is er een gebrek aan vonkjes of is het zo dat ik vonkjes uit de weg ga? Waarom zou ik vonkjes uit de weg gaan dan? Ben ik bang voor een uitslaande brand gevolgd door een regenbui

Eigenlijk terwijl ik nadacht over dit alles bood “spark” zich aan. Vrijwel automatisch zorgde ik ervoor dat spark mij voorbij vloog, ik besloot namelijk om er geen alcohol op te gooien. En dan is een windvlaag (variërend in windkracht 1 tot 12) vaak al voldoende om een spark verder te laten vliegen.

Maar nu, wat zal er gebeuren als ik nu eens gek doe. Mijn trui uittrek en besluit te gaan rennen? Onderweg bedenk ik me vanalles, wat me vooral bezig houdt zijn vragen als “wat wil ik nou eigenlijk” En als ik dat een paar km verderop bedacht heb “hoe ga ik dat doen”.
Zo bedenk ik me dat ik niet alleen wil lopen maar ook dansen! En ik weet ineens welke gordijnen ik wil voor mijn nieuwe huisje!

Ik realiseer me ineens dat ik de finish heb bereikt zonder me ook maar zorgen te maken over een windvlaag of een regenbui. En wat dan nog! Een regenbui of windvlaag was toch niet zo erg geweest? Mijn thermostaat is immers op gang gekomen een trui was niet nodig!

Met dank aan J en “spark” voor de inspiratie.