huiselijkgeweld het stopt gewoon nooit

zoveel goede raad en advies......

ik moet en mag er idd geen energie meer instoppen van mezelf,

maar ik moet er energie instoppen van een gezinsvoogd.

waarom?

tjah contact moet goed worden voor de kinderen.

maar wat als de kinderen niet meer willen?

1 wil hem helemaal niet meer zien.

de ander?

tjah is bang wil ook geen contact,doet er een ander slot in en als pappalief haar er op aanspreekt zegt ze doodleuk jah moest van mamma...

wie krijgt de back fire...jah precies ik....

en als je er dan wat van zegt krijg je ik ben nog maar een kind ik kan zulke beslissingen niet nemen.

ik wil niet dat pappa weet dat ik dat heb gedaan,want dan wordt pappa weer heel boos op mij en dat wil ik niet.

dus is het makkelijker om mamma de schuld te geven,want die kan hem wel aan.

jah en dan sta je weer met je rug tegen de muur.

vecht je weer tegen het onmogelijke.....

donderdag heb ik een gesprek met de gezinsvoogd,meneer heeft een concept ge,aild...

te lachwekkend voor woorden.

hij heeft zeggen en schrijven 15 minuten gesproken met me dochter en een uur met mij.

en dan kan hij concluderen dat het voor me zoon een zware belasting is dat hij op zaterdag nog keept in leiden.....

kind kijkt er juist naar uit dat hij dan nog contact heeft met zijn oude vriendjuhs.

kind wordt beinvloed door mamma daarom heeft hij geen contact met pappa?

hhhmmmzzz weet heel zeker dat pappalief als een razende te keer gaat aan de foon tegen mijn dochter over haar moeder.....

en nu alles goed praat met DE SITUATIE....

vraag me af waar het gesprek is met pappa en zijn nieuwe ``partner``....

als je hem er op aanspreekt (gezinsvoogd),dan geeft hij ook toe dat hij hem niet te pakken krijgt en dus geen moeite daar meer insteekt,maar wel tegen mij zeggen dat ik moet zorgen dat het contact tussen mij en me ex goed moet zijn en dat ik dat moet bewerkstelligen.

hij geeft ook toe dat het een slechte zaak is dat ik nog steeds tegen alles alleen knok en dat er geen maatregellen zijn genomen.

maar waarom mij dan verplichten dat ik in gesprek ga met me ex?

snapt hij dan niet dat ik nog steeds bang ben,bang voor wat hij gaat doen,bang voor dat onberekenbare van hem.

wat gaat hij doen?

wat is zijn reactie?

moet ik me schrap zetten?

doet hij wat hij zegt in zijn brief?

ik wil niet dat mijn zoon wordt bloot gesteld aan een vader die zo onberekenbaar is en zijn beloftes niet nakomt en blijft liegen.

dat is niet de manier waar op ik me kind opvoedt.

me zoon kan weer lachen en stralen,wat als hij zijn vader weer ziet en er heen moet?

weer vechten voor de gevoelens van mijn kind,weer een bang vogeltjuh op de bank?

heb de vraag gesteld aan me ex...

hoe denk jij dat je zoon zich voelt als hij jou ziet?

antwoord: hij is blij om mij te zien,hij reageert gewoon.

waarom ziet zijn vader niet dat hij agressief reageert ( andere zien het wel),waarom bemerkt hij niet dat zijn zoon stijf staat van angst?waarom ziet hij niet dat zijn zoon hem ontloopt?

typisch me ex....gevoelens van tafel vegen als het hem niet uitkomt.

blijven zeggen tussen ons werkt het niet....nee hehe..moet jou ook niet meer,maar hallo je heb 2 kinderen.

en je noemt jezelf pappa?

waarom is voor mij een vraag...

jij vindt dat ik moet vragen wil jij je kind vandaag zien?

waarom moet ik dat doen?

nee zo werkt het niet.

jij bent de gene die daar energie in moet steken en niet ik.

je bent zo geweldadig bezig geweest tegen je dochter dat die als de dood is voor je en liever nix zegt tegen je.

je heb haar zoveel angst ingeboezemt dat ik het op me dak krijg.

al haar beslissingen.

want owee als zij iets doet wat jou niet aan staat ga jij als een razende te keer en je laat geen moment voorbij gaan om mij er even in te betrekken.

die meid is zo bang dat ze het niet eens durft te zeggen en de makkelijkste weg neemt.

mamma heeft de sloten verandert.
mamma wil je asjeblieft dit niet tegen pappa zeggen.

ik ben zo bang voor die blik in zijn ogen om te vervolgen mamma als hij maar 1 vinger naar me uitsteekt sla ik hem het licht uit zijn ogen.

maar in de tussentijd durft ze hem niet te vertellen hoe zij zich voelt en doet poeslief en aardig tegen hem,maar is zo blij dat hij er niet meer in kan en dat hij op dit moment amper wat laat horen.

nou dan sta je dus met je rug tegen de muur.

wat is het beste?

het toch aangeven hoe zij zich voelt?

mijn gevoel zegt jah dat moet je doen.

maar jah dan wordt me dochter weer afgeschildert als leugenaar door hem.

en als ik het aangeef hoe zij zich voelt,dan heb ik weer een boos kind.

en dan huilt me hart weer.

waarom moet het zo?

waarom ziet niemand hoe bang we zijn voor hem?

waarom doet niemand wat er tegen?

waarom moet ik deze strijd alleen leveren?

waarom moet ik het steeds weer herhalen en weer alles voelen?

weer die angst,weer dat machteloze gevoel,weer die pijn,weer die herbeleving.

waarom mag ik niet genieten van de kleine dingetjuhs?

het lijkt wel als of je gestraft wordt zodra je leuke dingen gaat doen.

alsof het je niet gegunt is,alsof je ten alle tijde aan alles moet worden herinnerd.

waarom mag het boek niet helemaal gesloten worden en waarom mag ik niet genieten van dat beetjuh geluk wat ik nu heb gevonden?

jah dan voel ik slecht.

jah dan denk ik was ik maar nooit gegaan.

dan denk ik die klap was toch niet zo erg?

dan denk ik goh sex hoort er toch bij in een huwelijk ook al ben je net geopereerd en lig je open.

waarom heb ik er wat van gezegt dat hij zoveel drinkt en zo zwaar agressief werd/word.

waarom heb ik hem niet gewoon zijn gang laten gaan?

waarom maakte ik er zo een punt van dat hij een heel weekend een ander neukte in ons bed?

ben ik dan echt zo moeilijk?

ben ik dan echt zo een kreng dat ik hem dat alles niet gunde?

was het echt zo erg als hij je varken noemde of een lelijkwijf of behandelde of je alleen goed genoeg was voor de sex of zijn kleren wassen?

nee ik weet heel goed dat het allemaal niet klopt en dat hij mij zo nooit mag behandellen.

niemand mag dat.

weet heel goed dat het het beste was om te maken dat ik weg kwam,want de gevolgen waren niet te overzien.

maar als ik alles optel,was het soms makkelijk als ik niet die beerput had open getrokken.

dan denk ik had ik maar nooit me bek open getrokken.

dan was dit alles nooit gebeurt.

dan had ik niet zo moeten vechten eindeloos moeten vechten tegen de bierkaai waar geen verandering in komt.

zucht en dan zit je huilend achter de pc met een giga kutgevoel