Ik ga maar niet meer tellen.
Gisteren had ik om de een of andere reden een baaldag. Ik heb dat af en toe. Dan krijg ik mezelf niet in beweging. Ik heb het er in de avond even met Vriend over gehad, want het gebeurt me op dit moment iets te vaak. Dat zal wel komen door het naderende tentamen. Of gewoon doordat ik de druk af en toe redelijk hoog opvoer. Ik kan dan vervolgens naar mijzelf toe niet meer kritisch redeneren. Zo besloot ik gisteren dat ik niet kon gaan rennen omdat mijn schoenen nu naar Salomon opgestuurd zijn en ik dan dus op de oude tennisschoenen van Vriend zou moeten. Dit was een complete drogredenering. Ik had de dag daarvoor ook gewoon op die schoenen gelopen, en dat ging prima.
Goed, heel gesprek met Vriend gehad. Dat was eigenlijk wel heel fijn. We hebben de hele avond (tot veel te laat voor mijn doen) met een biertje, een muziekje en een kaarsje de hele wereld aan zaken besproken. Dat was wel echt even hele fijne quality time die we allebei af en toe missen.
Om het allemaal even kort te houden, ik moet van Vriend ietsjes liever voor mijzelf zijn.
Vandaag ben ik wel weer braaf gaan rennen. Na een nachtje wat korter dan normaal heb ik mijzelf uit bed geduwd en ben ik met de trein naar Zeist gereisd. Eenmaal rennende was het natuurlijk weer heel fijn! Per ongeluk heb ik de heenreis in twee delen geknipt wat kaartjes betreft.
Nu ben ik ingestort met Oranje op de bank.
UltraFloyd, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende