Ik groei.

Ik probeer elke dag weer een betere versie van mijzelf te worden.
Elke dag opnieuw probeer ik het beter te doen of in ieder geval anders te doen dan gisteren.

Met daarbij in gedachten houdend dat bepaalde mensen mij een voorbeeld geven van hoe het niet zou moeten.
Of gewoon een gevoel die ik heb waar ik mij prettig bij voel bij een bepaald handelen (altijd afvragend; is dit werkelijk zoals ik het zou willen, normen en waarden, of wordt dit gevoel veroorzaakt door een angst).

Tegenwoordig de leidraad in mijn leven geworden. De vraag of dit voort komt uit een angst of dat een bepaalde handeling gewoonweg bij mijn karakter hoort. En dan is nog de vraag, als een handeling niet voortvloeit uit een angst, maar omdat dit bij mij hoort: Is dit dan wie ik wil zijn? Hoort deze handeling bij mijn normen en waarden? Verrijkt het mij en maakt het mij een mooier mens? Als dit antwoord nee is, dan rijst er altijd nog de vraag of ik met mijn handelen andere mensen schaadt. Zo ja: dan is het voor mij zaak hoe ik dit anders kan oplossen.

Ik ben wel in een state of mind terecht gekomen dat elk mens nu eenmaal tekortkomingen heeft. Gekke karaktereigenschappen. Iets excentrieks.
Het is voor mij een deel acceptatie en een deel hard werken.

Voorbeeld: Ik ben chaotisch, een stuiterbal omtrent mijn gedachten en daardoor kan ik vaak met meerdere dingen tegelijk bezig zijn. Hierin probeer ik mijzelf wel te beperken, dat ik de hoeveelheid handelingen probeer te beperken. En dat ik stap voor stap dingen afhandel. Ik probeer structuur aan te brengen en hier mij consequent aan te houden.
Maar bij "falen", eigenlijk niet het juiste woord, omarm ik wel mijn chaotische trekjes. Het is voor mij een valkuil, ik word er soms vergeetachtig en rommelig door (ik ben het niet, maar ik word het wel als de chaos de kop op steekt).
Maar daarentegen omarm ik het, omdat het een deel van mij is. Veel mensen zien dit als een slecht eigenschap. En ik geef toe, dit is zeker niet mijn beste eigenschap, maar het is voor mij een kenmerkende eigenschap die mij maakt zoals ik ben en mij dus uniek maakt.
Is dat niet mooi?
Moet daarom deze eigenschap helemaal verdwijnen? Nee, maar door bijvoorbeeld volgens een bepaalde structuur te werken of een maximum in te stellen wat betreft de hoeveelheid handelingen tegelijkertijd. Kan de "schade" worden beperkt.

Ik bloei en groei nog elke dag en daar ben ik trots op!