Ik heb je (niet) nodig

De afgelopen weken zijn weer voorbij gevlogen. Vrijdag vertrekt hij voor een weekend naar Italië en ik ga een vriendin opzoeken in Duitsland.

We hebben enorm leuke avonden en dagen beleeft. Gezellig, gelachen, klef gedaan en alles wat 'erbij hoort'. Ja ik ben verslaafd aan hem. Ja ik merk dat het wat met mij doet. Ja eigenlijk wil ik iedere dag bij hem zijn nu. We zijn ontzettend gek op elkaar, volgens mij.

Dus het feit dat we elkaar deze week niet meer zien na zondag vind ik raar. Mijn hele wantrouwen gevoel komt naar boven. Er is nog steeds niks tussen ons uitgesproken. Zijn we serieus aan het daten? Of toch niet?

Afgelopen weekend heb ik weer even onderzoek gedaan. En ik schaam me gewoon om dit te zeggen. Ja, hij zit nog steeds op Tinder. Er staat 'opzoek naar nieuwe vrienden'. Ik zag ZOVEEL knappe mannen voorbijkomen. Maar daar was hij, met een geüpdatet profiel. Andere foto's dan de vorige keer.

Weet je wat het is, ik wil gewoon een keer iemand kunnen vertrouwen. Maar kan ik dat wel? En moet ik hem wel willen vertrouwen?

Vanavond gaat hij poolen met zijn collega's, morgenavond wordt ook lastig (in ieder geval pas na het eten). En dat kan zomaar eens 22.00 u zijn. Gisteravond was hij om 22.00 in slaap gevallen, terwijl hij altijd heel laat slaapt. Zie ik dingen die er niet zijn? Of zijn deze dingen er wel? Iets in mij wil gewoon controleren of hij wel echt aan het poolen is. Maar dat gaat echt veel te ver.

Ik wil niet dat ik je nodig heb. Ik heb je niet nodig, maar het was eigenlijk allemaal leuk. Misschien te leuk om waar te zijn?