Ik kan het niet kwijt ergens anders...
Ik werd geroepen, stapte uit de douche, kleedde me aan en zag dat al mijn nichtjes en neefjes beneden op de bank zaten... ik wist dat het tijd was!
Ik ga zitten, hou met mijn handen haar arm vast.... kijk met angstige ogen naar mijn 2 tantes, me oma, me pa en broer! We voelen dat het zover is. Langzaam besef ik dat ik iets moet zeggen, mijn mond opent zich: lucht, alleen maar lucht, ik ben niet in staat om iets te zeggen met geluid, mijn mond fluistert: Ik hou van je zonnetraal....
Haar adem stokt, het duurt 25 tellen voordat ik haar borst opnieuw zie bewegen... ik krijg het benauwd.... Ik voel een ongelovelijke hitte door mijn lichaam gaan, ben niet in staat om mijn spieren aan te spannen.
Gecondoleerd hoor ik...iedereen laat haar los, de rest van de familie komt naar boven.... Ik houd haar arm vast, 1 traan over mijn wang, langzaam zijn weg volgend naar mijn kin... Mijn tante slaat haar arm om me heen, ze voelt mijn pijn!!!!
Mammie ik hou nog steeds van je, ik weet dat je er bent, ik voel je om me heen....
Nu na iets meer dan een jaar, moet ik dit kwijt, ik kan het niet langer in me houden.....
Chicky, vrouw, 38 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende