Ik weet t niet
Nee, ik weet t niet.
Ik weet niet wat ik moet zeggen om mijn vader gerust te stellen, ik weet niet wat we morgen te horen krijgen over welke soort nabehandeling en hoe of wat. Dat weet ik niet.
Ik weet niet wat ik aanmoet met mensen om me heen die mij al jaren kennen en zeggen mijn vriendinnen te zijn terwijl ik me voel alsof ik die niet heb, alsof ze niet om me geven. Ik weet niet of het aan mij ligt, of ik verbitter, of dat het echt zo is. Ik weet niet of ik goed bezig ben, of ik wel genoeg uit mezelf doe. Misschien niet. Ik weet het niet.
Ik weet niet hoe ik terug in de tijd moet, behalve in gedachten, om zo dingen te veranderen of slechts even te ontsnappen aan het nu. Ik weet ook niet of dat wel zo verstandig is, mocht t kunnen. Ik weet niet of ik teveel aan het verleden vasthoud. Ik weet het niet.
Ik weet niet of ik verbitter, of ik mij wel positief en open genoeg naar anderen opstel. Ik weet niet hoe ik een heel gesprek met iemand houdt waarin ik mijzelf ook laat zien. Ik weet niet hoe ik bittere en jaloerse gedachtes volledig uit kan schakelen om niet meer te denken "als ik niet ziek was geworden dan.." Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat ik momenteel zwaar ongesteld ben en me ellendig voel en daardoor heerlijk kan zeiken. Wat ik ook weet is dat dit niet alleen de reden is voor deze overpeinzingen, want deze zitten elke dag wel eens in mijn hoofd. Helaas. Ik weet het niet. Maar dat is t leven, I guess. En wat ik ook weet is dat ik het woord "als" haat. Heb er een hekel aan.
"Als ik niet ziek was geworden, was ik mezelf niet." Ha, die kwam bij me op en moet ik onthouden.
En als pap nou gauw beter word, vieren we een groot feest. Ah, zie je, als is zo slecht nog niet, kop op.
Goed, dat is voor als ik t een keer overlees, voor nu ga ik verder zielig liggen wezen in bed met koude voeten en een warme pittenzak tegen mijn pijnlijke buikje. Auw, zielig. Weltrusten.
(Op zo'n moment is aanstellen een goede remedie. Het leid me af van de dingen die me echt bezig houden
)
Ik weet niet wat ik moet zeggen om mijn vader gerust te stellen, ik weet niet wat we morgen te horen krijgen over welke soort nabehandeling en hoe of wat. Dat weet ik niet.
Ik weet niet wat ik aanmoet met mensen om me heen die mij al jaren kennen en zeggen mijn vriendinnen te zijn terwijl ik me voel alsof ik die niet heb, alsof ze niet om me geven. Ik weet niet of het aan mij ligt, of ik verbitter, of dat het echt zo is. Ik weet niet of ik goed bezig ben, of ik wel genoeg uit mezelf doe. Misschien niet. Ik weet het niet.
Ik weet niet hoe ik terug in de tijd moet, behalve in gedachten, om zo dingen te veranderen of slechts even te ontsnappen aan het nu. Ik weet ook niet of dat wel zo verstandig is, mocht t kunnen. Ik weet niet of ik teveel aan het verleden vasthoud. Ik weet het niet.
Ik weet niet of ik verbitter, of ik mij wel positief en open genoeg naar anderen opstel. Ik weet niet hoe ik een heel gesprek met iemand houdt waarin ik mijzelf ook laat zien. Ik weet niet hoe ik bittere en jaloerse gedachtes volledig uit kan schakelen om niet meer te denken "als ik niet ziek was geworden dan.." Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat ik momenteel zwaar ongesteld ben en me ellendig voel en daardoor heerlijk kan zeiken. Wat ik ook weet is dat dit niet alleen de reden is voor deze overpeinzingen, want deze zitten elke dag wel eens in mijn hoofd. Helaas. Ik weet het niet. Maar dat is t leven, I guess. En wat ik ook weet is dat ik het woord "als" haat. Heb er een hekel aan.
"Als ik niet ziek was geworden, was ik mezelf niet." Ha, die kwam bij me op en moet ik onthouden.
En als pap nou gauw beter word, vieren we een groot feest. Ah, zie je, als is zo slecht nog niet, kop op.
Goed, dat is voor als ik t een keer overlees, voor nu ga ik verder zielig liggen wezen in bed met koude voeten en een warme pittenzak tegen mijn pijnlijke buikje. Auw, zielig. Weltrusten.
(Op zo'n moment is aanstellen een goede remedie. Het leid me af van de dingen die me echt bezig houden
)
04 apr 2011
- meld ongepast verhaal
-
Hammie
dinsdag 05 april 2011 21:01
Dat ik je even uit de sleur wilde trekken en even niet gevraagd hebt naar meer omdat ik niet weet of je daarop zat te wachten. Morgen wordt fijn en ik hoor graag meer. Alleen als jij dat ook wilt..
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 dec 2018 Afscheid ( 2 )
- O 29 okt 2018 Cirkels ( 1 )
- O 06 sep 2018 Comeback - voor een keertje ( 1 )
- O 10 feb 2015 Ritme
- O 25 jan 2015 Suikers ( 1 )
- O 04 jan 2015 Een nieuw jaar.. ( 2 )
- O 19 dec 2014 Yingyang in jezelf
- O 19 dec 2014 tjingtjing wakker blijven... ( 1 )
- O 26 nov 2014 Een klein stukje gedachten ( 2 )
- O 14 nov 2014 Deze ezel blijft zich stoten ( 3 )
- O 14 nov 2014 Al sla je me dood
- O 30 okt 2014 diva
- O 20 okt 2014 Moeite met mij ( 1 )
- O 09 okt 2014 Tweede intake..
- O 01 okt 2014 Denken en zijn