Ik word er zo gek van
Ik word af en toe echt niet goed van dat gezeik van m'n vriend.
We hebben na de vakantie een paar weken geen ruzie gehad. Maar wat zou het een wonder zijn als dat voor altijd is.
Want dit weekend was het weer zo ver.
We lagen in bed, en hij probeerde vanalles. Maar ik kon me gewoon niet zo goed concentreren omdat er vanalles door mijn hoofd spookte. Dus ik zeg dat eerlijk, en meteen is hij op zn tenen getrapt en begint meteen zijn kleren aan te trekken en zegt; ik heb hier geen zin in, wat een kut smoes, ik ga naar huis.
Terwijl ik alleen maar eerlijk ben. Toen begon ik een hele discussie met hem, omdat het gewoon nergens op sloeg.
Dus toen ging hij uiteindelijk weer naar bed.
we hadden nogsteeds discussie, en toen daarna begon hij weer zijn kleren aan te trekken, en zei dat hij naar huis ging.
Ik dacht eerst, fuck you, ik ga slapen, doei.
Maar ging later toch ff naar benden. Ik zei dat ik niet wilde dat hij ging, en hij kwam weer naar boven en ging weer naar bed.
Toen weer een paar minuten later, trok hij weer z'n kleding aan, en ging weer naar "huis". Toen was ik het zat en dacht flikker dan maar lekker op. Ik ging niet achter hem aan, omdat ik toch weer dat ie niet weg gaat.
Na een half uur kwam hij zelf weer naar boven, en begon een heel verhaal van over wat hij zich opeens realiseerde.
hij vertelde iets wat hij me al die tijd nooit verteld heeft, en me dus een beetje had voorgelogen.
Toen had ik het helemaal ff gehad.
Ik vroeg of ik a u b mocht gaan slapen, want ik was kapot.
Nja, en de volgende dag was de sfeer weer ver te zoeken, want ik was er echt klaar mee..
We hadden het er nog over gehad, en had hem verteld als deze ruzie blijft, dat ik er dan klaar mee ben.
Want ik ben er ook een beetje klaar mee..
dreamlove, vrouw, 29 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende