in de spiegel

Als ik in de spiegel kijk, zie ik een jonge vrouw, net achttien. Ze probeert zelfverzekerd te kijken, maar dat lukt haar maar zelden. Ik zie een jonge vrouw, wiens talenten niet meteen in het oog springen. Haar talenten zitten niet in haar uiterlijk, sterker nog, ze vraagt zich af of ze überhaupt wel over talenten beschikt. Maar dat maakt haar niet zo veel uit, ze lijdt er niet onder. Ze geniet van het leven. Ze is gelukkig als ze een mooi liedje hoort, ze is gelukkig als ze een vogel hoort fluiten, ze is gelukkig als ze in haar warme bed naar de storm ligt te luisteren, ze is gelukkig als haar neefje even naar haar lacht, ze is vaak gelukkig.
Maar er zijn ook momenten dat ze helemaal niet gelukkig is. Ze wordt soms diep gekwetst, maar laat dat niet merken. Toch, als haar buurjongetje van acht jaar oud, om stoer te doen, zingt: “Ik ben Irene met haar dikke buik”, of als ze weer eens geen leuke broeken past, of als kinderen van vrienden haar nadoen, door met hun armen een grote cirkel voor hun buik te maken, dan is ze niet gelukkig. Dan voelt ze zich gevangen in haar lichaam, ze slikt de tranen weg.
Hoe vaak ze wel niet heeft geprobeerd te ontsnappen uit haar lichaam, hoeveel tranen ze wel niet heeft gelaten omdat ze na één dag alweer heeft verloren van haarzelf, het is ontelbaar vaak en ontelbaar veel. Het doet zoveel pijn als mensen dan nog aan haar durven te vragen waarom ze niet probeert af te vallen. Die mensen weten niet hoe ze zich diep van binnen voelt, die mensen laten de gedachten weer opborrelen, die ze zo diep heeft weggestopt.
De jonge vrouw heeft besloten te ontsnappen uit haar lichaam. Ze wil weer zichzelf zijn. Ze wil dansen, lachen, met mensen praten, zonder bang te zijn dat mensen alleen maar naar haar uiterlijk kijken. Ze weet het nu zeker, ze zet door. Ze heeft de kracht in zich om door te gaan. Ze gaat zich weer mooi en vrij voelen.

En ik ga de gevoelens van die jonge vrouw in de spiegel opschrijven. Haar dieptepunten en haar hoogtepunten, haar vooruitgangen en haar terugvallen, haar gevoelens en haar gedachten, haar doen en haar laten. Alles wordt vastgelegd, om later nog eens terug te lezen hoe die jonge vrouw in de spiegel is uitgevlogen.

Hoe ik ben uitgevlogen.