In een hoekje getrapt
Het is prima dat ik veel slaap, het is prima dat ik mn rust zoek omdat het vakantie is.
Maar ik moet wel bedenken dat mijn gezin net zo hard geleden heeft de laatste weken, dat ze net zo mee geleefd hebben, dat ze me veel hebben laten gaan en ik weinig heb moeten doen om mijn school te kunnen halen. Dat mag ik heus wel bedenken, opslaan en mee leven.
Vervolgens gaan we nog even door: ik heb een houding aan genomen ten opzichte van mijn broer en die is verschrikkelijk. Tegen allemaal doe ik wel eens rot maar naar hem ben ik vreselijk. Hij kan niets goed doen terwijl hij ook echt lief voor me is. Ik moet eens nadenken en nórmaal doen want dat is nu zeker niet het geval. Die houding moet veranderen, ik moet veranderen want zo verder gaan kan niet.
En bedankt voor deze preek, bedankt voor deze woorden en nog meer bedankt voor het gevoel waar deze dag mee begint. Nog fijner dat zowel pap als mam net vlak na elkaar de deur uitgewandeld zijn om een aantal uren weg te blijven en ik fijn home alone ben met hem. Wat een heerlijkheid toch.
Een nog betere reden om me op te sluiten in mn kamer terwijl ik zo graag vrij wil zijn van het web waarin ik gevangen zit. Het is genoeg, echt genoeg maar het moment dat ik er daadwerkelijk uitstap lijkt en is nog een heel eindje weg...
Maar ik moet wel bedenken dat mijn gezin net zo hard geleden heeft de laatste weken, dat ze net zo mee geleefd hebben, dat ze me veel hebben laten gaan en ik weinig heb moeten doen om mijn school te kunnen halen. Dat mag ik heus wel bedenken, opslaan en mee leven.
Vervolgens gaan we nog even door: ik heb een houding aan genomen ten opzichte van mijn broer en die is verschrikkelijk. Tegen allemaal doe ik wel eens rot maar naar hem ben ik vreselijk. Hij kan niets goed doen terwijl hij ook echt lief voor me is. Ik moet eens nadenken en nórmaal doen want dat is nu zeker niet het geval. Die houding moet veranderen, ik moet veranderen want zo verder gaan kan niet.
En bedankt voor deze preek, bedankt voor deze woorden en nog meer bedankt voor het gevoel waar deze dag mee begint. Nog fijner dat zowel pap als mam net vlak na elkaar de deur uitgewandeld zijn om een aantal uren weg te blijven en ik fijn home alone ben met hem. Wat een heerlijkheid toch.
Een nog betere reden om me op te sluiten in mn kamer terwijl ik zo graag vrij wil zijn van het web waarin ik gevangen zit. Het is genoeg, echt genoeg maar het moment dat ik er daadwerkelijk uitstap lijkt en is nog een heel eindje weg...
14 jul 2010
- meld ongepast verhaal
-
anybody (opgeheven op 24-9-2011)
woensdag 14 juli 2010 10:57
-
Just Liz
woensdag 14 juli 2010 15:02
-
flinder (opgeheven op 22-03-2024)
woensdag 14 juli 2010 19:15
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 sep 2012 Het onbekende is vermoeiend ( 2 )
- O 07 sep 2012 Ze snapt het werkelijk niet ( 11 )
- O 06 sep 2012 Verkeerde vragen ( 3 )
- O 04 sep 2012 Het donker overdondert mij ( 5 )
- O 01 sep 2012 Mamma in actie (?) ( 13 )
- O 01 sep 2012 Oude hoop # ( 4 )
- O 31 aug 2012 Yes man
- O 31 aug 2012 Chronische krachttraining ( 2 )
- O 30 aug 2012 Eenzaamheid en angsten# ( 1 )
- O 30 aug 2012 De bibbers ( 10 )
- O 23 aug 2012 Signalen vanaf mijn kant ( 3 )
- O 22 aug 2012 Moed ( 7 )
- O 21 aug 2012 Het is tijd voor mij ( 2 )
- O 20 aug 2012 Gekregen woorden zijn fijn ( 4 )
- O 20 aug 2012 Het is stil in huis, als jij niet thuis bent ( 9 )