In verwarring

Ik weet niet wat ik steeds heb maar ik kan echt niet meer helder nadenken. Er komen zoveel dingen op me af, moet allemaal keuzes maken en ik zit maar te twijfelen enzo. Echt vet vaag.
Het was me wel weer een week!
Had ik de ene jongen duidelijk gemaakt op een hele subtiele wijze (had het heel goed opgelost vond ik zelf) dat ik niet een date wilde, was er weer een andere jongen. Die erg zelfverzekerd was.
Hij ging er gewoon van uit dat ik ook meteen geinteresseerd in hem was. Hij vond me gewoon erg leuk en vond dat we elkaar maar beter moesten leren kennen enzo. Ik durf meestal niet echt direct tegen iemand te zeggen wat ik er van vind, wil mensen niet kwetsen. Maar dat moet ik een beetje afleren! Soms is het beter om gewoon te zeggen wat je denkt; en dat heb ik deze week ook gedaan hoor. Ben trots op mezelf haha.
Hij heeft me namelijk rechtstreeks gevraagd wat ik van hem vond en ik heb deze keer zonder er omheen te draaien gezegd dat hij niet mijn type was blablabla. Maar het is ook best een lul hoe hij met meisjes omgaat, dus dan hoef ik hem sowieso niet.
Tegelijkertijd was mijn ex me weer aan het bestoken met o.a smsjes enzo en ben hem tegen gekomen (heel erg). Hij is vet irritant en ook al zo arrogant als het maar kan.
Hij dreigt nu met van alles en hij kijkt me soms echt aan alsof hij me wil vermoorden. Vraag me wel eens af of alles nog goed zit tussen zijn oren (veel mensen denken inmiddels van niet..)
Ook had ik woensdag een date met jongen B! Was echt zenuwachtig, omdat ik niet wist hoe het zou lopen enzo. Het was gezellig, maar ook best wennen om nu de hele tijd met zijn tweetjes te zijn en zonder drank etc. We hebben wel weer gezoend enzo
Hij is echt zo anders dan mijn exen. Hij is aan de ene kant echt nog zo jong, beetje naief. Maar aan de andere kant ook weer volwassen. Hij is lief, grappig en iemand met wie je niet snel ruzie zult krijgen.( belangrijk punt omdat mijn ex nogal snel woedend was/is) Maarja, ik weet het allemaal niet. Daarover ben ik dus helemaal in verwarring.
Aan de ene kant wil ik hem graag weer zien. Zo laat ik dat ook aan hem merken en hij ziet het geloof ik ook wel helemaal zitten met mij. Ik heb het ook constant over hem en denk ook veel aan hem. Aan de andere kant zit ik dus weer te twijfelen over van alles.
Ten eerste natuurlijk of hij wel echt mijn type is enz enz. En dan denk ik bij mezelf; moet dat gevoel niet meteen goed zitten en zonder twijfels. En aan de andere kant denk ik dan weer: daar kom je dan juist achter als je met hem gaat, je hoeft niet meteen met hem te trouwen ofzo haha.
Ten tweede of ik nu alweer een vriend zou willen, op zich vond ik het zo ook wel leuk en ben nog zo kort vrijgezel geweest.
Ten derde of ik sowieso niet een beetje genoeg heb van mannen in het algemeen, mijn ex doet nu zo gemeen en alle dingen die ik hem in vertrouwen heb verteld gebruikt hij tegen mij en dat doet gewoon wel pijn. Ik ben echt niet meer zo naief als eerst.
Nouja, ik kom er gewoon even niet meer uit. Volgens mij is dit ook een vaag verhaal, maarja .
Ik wou dat er gewoon iemand was die me vertelde wat de juiste keuzes waren in dit leven en dan hoefde ik er zelf niet meer over na te denken haha. Maar goed, dat heeft ook weer zijn nadelen.

Kus Nicci