Ooit, een tijdje geleden, kreeg ik een blouse van mevrouw P. 1 Van haarzelf. Heel aardig van d'r. Alleen, hij is een paar maten te groot. En dus draag ik 'm zelden.
Eigenlijk alleen als ik echt niks meer om aan te trekken heb. En
dat komt dan weer alleen voor wanneer ik geen tijd [zin..] had om te wassen en/of te lui om de was uit de wasmachine te halen. Erg ja, maar ik heb inmiddels met mezelf leren leven..
Het probleem met te grote blouses is, dat de eerste knoop ergens daar zit, waar de boezem begint. Beetje onthullend dus, want je moet ook weleens bukken tijdens je werk.
Gelukkig vond ik ook nog een soort spencer [ heet dat zo..een truitje met korte mouwen], dat kon er mooi overheen.
That should cover it. Zou goedkomen dus.
Na een mok koffie en een tosti met alleen ham , kon ik aan de slag.
Gelijk al een lekker klusje ; de wc. Dat ding is pas geleden aangepast. Wat lastig is in zo'n klein hokje, je kan meteen
nergens meer bij. Al over dat gevaarte heenhangend trachtte ik de boel achter dat ding schoon te krijgen.
Meteen zag ik zelf ook dat dat spencertje niet hielp, qua inkijk. Nou ja, ik was de enige die het zag, en ik word er
iig niet opgewonden van..
Dus boeit niet.
Even later, dweilen in de voorkamer. Ik sta net voorover gebogen onder de tafel te vegen..
Steekt zoon z'n hoofd om de hoek. ''Dag Carla. *Kijkt* Eh...''
Weg was het hoofd.
Mij grinnikend achterlatend. Ik kan nu tenminste zeggen :''Hij kent meer dan alleen mijn kont..
http://www.mydiary.nl/lees.asp?dagid=535792