intelligentie onderzoek

* Omdat ik op allerlei vlakken nogal vast liep op het regulier onderwijs, heeft mijn school geadviseert om naar speciaal onderwijs te gaan. om een goed beeld te krijgen van wat voor type onderwijs voor mij geschikt zou zijn (bij die bepaalde speciale school in de buurt is er alleen de t-stroom van het vmbo, dat zou erg demotiverend voor mij kunnen zijn, ik kom van het gymnasium) heeft die speciale school besloten dat ze mijn intelligentie willen testen *

Het is idioot, of nou ja vooral behoorlijk onzinnig, maar ik ben nou al nerveus voor het intelligentie onderzoek dat ze over 2 weken bij mij gaan afnemen. Ik ben vreselijk bang voor de uitslag, ik ben bang dat er in ieder geval uitkomt dat ik bij lange na geen vwo iq heb, maar misschien is dat ook wel iets dat ik mezelf heb aangepraat. Voor dat ik van de basisschool naar het gymnasium ging had ik me er op ingesteld dat dit vreselijk moeilijk zou worden en dat ik keihard zou moeten blokken de komende 6 jaar. Ook ging ik er vanuit dat iedereen daar 'slimmer' dan mij zou zijn, dat ik wel de 'domste' van de klas zou zijn.En tja......... die onzekerheid,zal ook wel meegespeeld hebben in mijn resultaten. In de brugklas ging het nog best aardig, ik haalde gewoon voldoendes, maakte m'n huiswerk en had ook na school nog tijd over om leuke dingen te doen. Toen ik in de 2de klas zat, viel ik emotioneel gezien in een heel groot gat, ik geloofde nergens meer in , niks interesseerde me (zo ook niet mijn leerstof) ,dus voerde niks uit voor school. Toen ben ik blijven zitten en in het tweede jaar , ging het in het begin best redelijk met mijn cijfers. (ik had alles al eens gehad , dat maakte het gemakkelijker) Hoe dan ook , aan het eind van het jaar mocht ik ondanks dat ik de cijfers ervoor niet had over naar de 3de klas. (de mensen op school hadden begrip voor mijn situatie *ik heb/had erg lieve leraren* en ze leken er nog wel toekomst in te zien , ik op dat moment trouwens ook nog wel)

Toen mijn boeken werden bezorgd in de vakantie voordat ik naar 3gym zou gaan had ik er best zin in. Ik begon al wat in boeken te bladeren enzo , en het zag er op zich niet oninteressant uit. Sterker nog, ik ben toen voor sommige vakken al wat begonnen en het viel me absoluut niet tegen. Alleen toen ik op school kwam verdween die zin en ik kon me totaal niet concentreren en alles ging me veel te snel. En tja..... dat kwam mijn humeur ook niet ten goede .
*ik typ een volgende keer verder, helaas is de computer niet alleen van mij en zijn er op dit moment meer mensen die er gebruik van willen maken*