Alles in afgelopen jaar stond in teken van persoonlijke groei en ontwikkeling. Dat heeft er toe geleidt dat het tussen Ro en mij voorbij is.
De maanden daarna zijn zo intens voor me geweest. Niet alleen de breek tussen ons, maar ook de bewustwording van het in contact staan met mezelf, mijn verlangens, mijn gevoel. Er is ook zoveel ruimte voor compassie! Ik ervaar alles en iedereen als heel mooi, zonder mezelf te verliezen.
De ontmoeting met een nieuw persoon voelde ook intens. Ik voelde zoveel warmte. Ik voelde me meer dan blij van het gevoel dat ik kreeg van dit contact. Mijn openheid hierin en hij die in staat was ook te voelen en te delen, maakte het contact zeer bijzonder. Het meenemen van elkaar in elkaars gevoelswereld zonder angst (of zwaarte). Het voelde als iets nieuws voor me. Ik voelde me verbonden als dat ik nooit eerder heb ervaren.
De wereld voelt als een paradijs en ik, hoe verdrietig ik ook ben dat deze ontmoeting van korte duur was, ben zo gelukkig.
Ik zal nooit meer bang zijn om mijn intuïtie te volgen, zelfs als het betekent dat ik een andere weg in moet slaan of iemand moet laten gaan waarvan ik hou. De meeste zullen het eng vinden, maar ik denk oprecht dat het, het mooiste is wat er bestaat.
Het volgen van mijn intuïtie geeft me het absolute gevoel de controle te hebben over wie ik ben en wat ik wil. Het betekent niet dat ik de waarheid in pacht heb, maar wel dat ik de regie over mijn eigen leven heb.
Het schrijven wordt daardoor ook een stuk moeilijker. Op de één of andere manier is de behoefte verdwenen. Maar ik hou jullie graag op de hoogte bij een nieuw mijlpaal in mijn leven!
Over mijlpaal gesproken..
Per 1 april start ik met een nieuwe baan!