Introvert

Ik kan schreeuwen, praat graag en houd van gezelschap.
Maar dat is maar 20% van mijn tijd.

Het overige gedeelte van mijn dag houd ik liever voor mezelf. Ik houd ook van stilte en nadenken over het leven, fantaseren over bepaalde situaties zoals ik ze het liefst zou hebben.
Wat fijn is aan mijn partner is dat hij begrijpt hoe ik ben en hoe ik van gezelschap houd.
Ik bevind me graag in mijn eigen wereld, maar ik ben niet graag alleen.
Zoals nu zit ik met mijn oordopjes in, te luisteren naar muziek terwijl ik dit verhaal typ.
Ik sluit me af voor de wereld en bevind me in mijn eigen bubbel, daarbuiten bevind zich mijn partner en onze 8 jaar oude zoon. Ze doen ook iets voor hunzelf.
Samen alleen zijn, zoals ik dat noem vind ik belangrijk. Als ik dat niet heb dan zou ik niet gelukkig zijn.

De 20% van de tijd zijn dan ook de momenten die ik het liefst met mijn zoon en man samen doorbreng.
Het zijn de gesprekken waarin we elkaar over onze dag vertellen, waar de liefde die we voor elkaar uiten. Het is aan de zijlijn staan terwijl je zoon voetbalt en kletsen met andere ouders.
Het zijn de momenten waar mijn zoon na schooltijd een vriendje mee naar huist neemt om te spelen.
Een verjaardag waarvoor we zijn uitgenodigd.
Feestjes doe ik niet vaak meer, al heb ik 1 keer in de zoveel tijd wel zin om even lekker uit mn dak te gaan, een drankje te drinken en te dansen.
Tegenwoordig ga ik liever naar de sauna, het liefst alleen of combineer ik het met een vriendin.

Na 20u kruip ik in mijn schulp, als onze zoon naar bed is gegaan. Mijn partner vind dat niet erg omdat het hem de gelegenheid geeft om te gamen en met zijn vrienden te kletsen.
Ik lees dan een boek, kijk een serie of doe iets anders om mijzelf te vermaken.

Wat je begrijpt is dat ik dus ook niet veel vrienden heb. Er zijn misschien maar een handjevol mensen die ik mijn vrienden noem. Ik zie ze niet vaak omdat ik graag alleen ben.
Soms probeer ik andere mensen toe te laten maar om een of andere reden matched het dan niet, wel op een oppervakkig niveau.

Als ik mezelf zo hoor terwijl ik de woorden in mijn gedachten uitspreek dan besef ik me dat ik best "zwaar op de hand ben". Maar ik heb geen behoefte aan nutteloze vrienden met nutteloze gesprekken. Waar je alleen maar roddelt over anderen.
En is dat eenzaam? Soms wel..
Maar besef je dat ik me in een ruimte met allemaal mensen me heel alleen kan voelen omdat er gewoon niemand is die in dezelfde flow zit als ik.

Deze introverte kant is heel erg naar buiten gekomen sinds Corona. Daarvoor leefde ik ook in een drukkere tijd. Waarin ik meer afsprak met mensen en meer een masker opzette.
Door de lockdown ben ik erachter gekomen dat ik dat masker nooit meer wil opzetten.