Is het nou mijn schuld?

oke ik zal t effe kort uitleggen.

Een vrouw waarmee ik bevriend ben geraakt.. vertelde mij een tijd terug dat ze al 13 jaar en andere vriend heeft, terwijl ze nog een man heeft.
Ze had dit ook verteld aan een kennis van mij ( ze kent mijn kennis alleen maar via msn) en ze had heel het gebeuren verteld.
Plotseling.. had die kennis het verteld aan die vrouw haar dochter, die natuurlijk onwijs schrok en ook schrok dat ze meteen te horen kreeg dat haar ouders gingen scheiden.
Daarna hoorde ik dat mijn kennis..het dus ook had verteld aan haar zoon.
Dus allebei haar kinderen weten nu dat hun moeder, en gaat scheiden en een andere vriend heeft al heel lang.
En ik sprak haar net op msn, ze was heel down zei ze en ik zei dat ik dat begreep.
Maar die middag had ik een smsje gekregn. dat ik niet meer met haar 2 kids op msn er over moest praten. ( ik had nog helemaal niets gezegd)
dus ik sprak haar net.. en ik zei van ik heb helemaal niets gezegd.. en het enige wat ik gezegd heb ik dat ik ze heeeel veel sterkte wens en dat ze van mij steun kunnen krijgen ( haar dochter zei namelijk opeens tegen mij .... ik weet het van me moeder, toen zei ik dat dus van steun etc.)
En nu zegt die vrouw opeens tegen mij.. ja ik vind het jammer dat je dat gezegd hebt, dus ik zei ja mar ik bedoelde het alleen maar goed.
Toen zei ze opeens , ja je had het beter niets kunne zeggen en er niet op in moeten gaan toen ze dat zei.
En nu ios het dus mijn schuld.. dat haar kinderen het weten.. daar komt het nu op neer...
Nou het slaat toch nergens op dat ik ze geen sterkte mocht wensen..
of heb ik nu echt iets verkeerds gedaan.
Sorry ben er echt effe kapot van dat ze dit opeens zei.