Jeej!

Afgelopen maandag kwam mijn vader thuis met de boodschap: We hebben een bod, we hebben een bod!

Oke, ik zal dit even nader toelichten Toen mijn opa ruim een jaar geleden overleed (mijn oma was toen anderhalf jaar daarvoor overleden) moest het huis natuurlijk verkocht worden. Op 1 oktober 2004 kwam het bord in de tuin. Sindsdien zijn er enkele tientallen kijkers geweest, maar geen bod.
Na wat prijsverlagingen was het dan zover. Het eerste bod! Een jaar en een maand later waren daar eindelijk twee mensen die het huis wouden kopen!! Veel mensen waren afgeknapt op de buurt..Ze kijken uit op een straat met allemaal Turken en Marokkanen (niet dat ik daar iets tegen heb, maar mensen knappen daar op af..) En dinsdagmiddag hebben wij een tegenbod gedaan..

En het is VERKOCHT!!

Nou ja, ze moeten nog naar de notaris, en dan hebben ze nog drie dagen bedenktijd, dus officieel nog niet, maar ze hebben ingestemd!
Dus mijn broertje en ik meteen naar de Super gesjeest en champagne gehaald om het te vieren!

Maar toch voelt het dubbel.. Ik kwam daar vroeger zo vaak, en nou sluit je het toch definitief af.. Dan moet dus binnenkort het huis leeg. Die mensen willen er 15 december al in.. Dus alles moet eruit, al die herinneringen..Voelt dubbel, maar ben toch wel blij..

Liefs