jeuk aan m'n peuk

Technisch gesproken
zijn we tegenwoordig
[misschien]
heel wat meer mans dan vroeger maar geestelijk is
dat nog maar de vraag?

Iedere oen heeft 'n mobieltje,
pc'tje, camera'tje, tv'tje & mekkert over elk scheetje,
maar er is nog steeds slavernij, vrouwenhandel, kindermisbruik, hongersnood, gebrek aan water
& dus ook heel wat andere onmisbare zaken als rechtvaardigheid,
liefde, aandacht, studiemogelijkheden
& werk.

De wereldbevolking
is razendsnel toegenomen
net als de kennis van ziekten, apparaten, medicijnen & het
koopgedrag, asfaltering, banalisering, chemificering
[bestaat dat?]
& al die andere depressies & economische merkwaardigheden onder de 'atoomparaplu',
de biologische oorlogsvoering & creatieve diversificaties,
maar of we er nu echt gelukkiger op zijn geworden met z'n allen
is nog steeds de hamvraag:
wel heel erg veel meer mensen,
maar of de kwaliteit er beter
op is geworden?

We leven wel
twee keer langer dan toen ooit het geval was,
maar of we er echt als 'mensch' op vooruit zijn gegaan?
Ik vrees met grote vreze dat
't nog niet zo mag weze!

Terug dus maar weer
naar Mat Gargon van voor de Amerikaanse
& Franse revolutie{s} met z'n Statenvertalingen:
Euangelie~interpretaties uit de tijd van de
"Verlichting"
& 'de wetenschap'!

En hy zeide tot hen,
o onverstandige, & trage van harten,
om te gelooven al het geene, dat de Profeeten
gesproken hebben.

En moeste de Christus niet alle deeze gingen lijden,
en [alzoo] in zijne heerlijk-heid ingaan? En begonnen hebbende van Mosjeh,
en van alle de Profeeten, leide hy hen uit, in alle de Schriften, het geene van hem [geschreven] was. En zy kwamen na by 't vlek, daar zy na toe gingen, en hy hield zich, als of hy verder gaan zoude.
En zy dwongen hem, zeggende, blijf met ons, want het is by den avont, & de dag is gedaalt.
En hy ging in, om met hen te blijven. En 't geschiede, als hy met hen aanzat,
nam hy het broot, en zegende het, en als hy het gebroken hadde,
gaf hy 't hen.

En hunne oogen
wierden geopent, en zy kenden hem:
en hy kwam weg uit hun gezichte. En zy zeiden tot malkanderen, en
was ons harte niet brandende in ons, als hy tot ons sprak op den weg, en als hy ons de Schriften opende?
En zy opstaande ter zelver uure, keerden weder naar Yeroesjalayiem, en vonden de elve te zamen verga-dert, en die met hen waren. Welke zeiden, de Heere is waarlijk opgestaan, & is van Sjim'on Petros gezien!
En zy vertelden het geene op den weg [geschiet was] en hoe hy hen bekent was geworden,
in het breken des broots.

Ik moet eerlijk toegeven
dat ik die mydibijbelverhaaltjes niet letterlijk neem zoals sommigen onder ons wel lijken te doen, maar de
KERN
van
'Het Verhaal'
blijft waardevol: als je dus door al die 'verpakkingen' heenkijkt,
dan ontdek je ook waarom het eigenlijk gaat? Vermenselijking, of te wel: mensen die in 'g d'
e.d. projecteren wat hen ter harte gaat,
't
"Onbekende",
't
"Geheim",
de
"Liefde",
de
"Verwondering",
al die variaties op vragen en antwoorden die mensen
al vele duizenden jaren lang bezighouden in wakende
en slapende toestand!

We dromen erover,
blijven ons afvragen 'hoe het zit' en we
proberen er 'van alles en nog wat' aan te doen?
Met zeer wisselende resultaten! Alle mydiverhaaltjes gaan
daar dan ook eigenlijk over: ieder
op z'n eigen wijze?

Waarom
ben ik op aarde,
wat doe ik hier & hoezo is
't dat ik doe
wat ik d
oe?

Kan
't ook anders?
En
HOE
dan wel!?
Kortom: myDi
BLIJFT
boeiend. Ondanks
alles
...