Jotunheim
Bleek geratel
van wielen
op koude stenen
en een eenzaam
stervende viool
in de wind
over eindeloze heide,
dat is hoe ik
mij jouw land herinner
- nooit licht
nooit donker-
en jouw vingertoppen
de enige zonnestralen
op mijn huid,
maar in mijn
herinneringen sterven
langzaam veel plaatsen
en blijft enkel
de leegte
in onze harten.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende