K*t

Ik heb echt een gruwelijke hekel gekregen aan mn leidinggevenden op mn werk (ik werk op een kinderdagverblijf)
Het liep al met 1 van hen vanaf het begin aan niet, dan ging ik met haar openen om half 8 en om 9 uur hadden we nog geen woord gewisseld.
En dat lag niet alleen aan haar, ik had ook niet de behoefte om te doen of ik haar aardig vond.
Maar nu ben ik daar dus door ze ontslagen om een stomme onduidelijke reden, en heb ik een brief naar de ouders geschreven om ze te vertellen dat ik binnenkort vertrek.

Nou mensen...de wereld is vergaan, want hoe kon ik het in mn hoofd halen om dat op eigen houtje te doen, het was naar mijn idee en naar dat van mn collega's een hele nette brief die niks verkeerds meldde over hun beiden, maar hoe kon ik mijn leidinggevenden in de positie brengen om zich te verklaren aan de ouders?!
Jaa, want niet alleen mn collega's hebben geprotesteerd, maar er zijn dus ook al ouders geweest die het er niet mee eens zijn dat ik weg moet (dat moet toch betekenen dat ik best wel iets goed doe, of niet?)
En dus kreeg ik vandaag op mn kop, omdat zij dit nu weer moesten oplossen.

Ik ben absoluut niet blij dat ik daar wegga, maar de enige redenen daarvoor zijn dat ik gek ben met die lieve kindjes, heel leuk kan opschieten met hun ouders, en ontzettend veel lol heb met mijn collega's.
Maar ik ben zoo opgelucht dat ik niet meer onder hun hoef te werken, die 2 die bij alle gesprekken die ik met ze heb gehad, geen enkel positief ding konden opnoemen en alleen maar negatief waren.
Dat is de grootste reden dat ik ontzettend veel schijt aan ze heb en dat ook laat merken en ook niet meer daar wil werken, ik vind wel weer wat anders. vrolijk
09 feb 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jess
Jess, vrouw, 40 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende