Vandaag had best een spannende dag kunnen worden, maar ja jammer genoeg is het kind in mn buik een dwarspisser...
We gingen naar het ziekenhuis voor een echo een CTG en een afspraak met de gyneacoloog, dus ik had nog een beetje de hoop dat mn vliezen van schrik zouden breken, maar nee hoor, dat word me weer niet gegund
Dus gingen we daarna maar de stad in, om ff een gezellig terrasje te pakken en wat winkels in te gaan..
De vliegende mieren waren los en het was kennelijk tijd om Zaandam te terrorriseren.
Ik gefrustreerd, door de beestjes in mn haar en het feit dat ik nog steeds geen leuke kleren kan passen.
Mn voeten waren pijnlijk en mn buik stond (en staat nog steeds) op het punt van explosiegevaar.
Toen maar met Wouter naar mn ouders toe, om daar te gaan mee eten, uiteindelijk had ik geen eens trek maar heb toch maar voor de beleefdheid een paar patatjes naar binnen gewerkt...eigenlijk wilde ik poffertjes...
Maar ja het was dus weer een drukke dag, en mensen, laat je niet wijsmaken door het verhaal dat veel lopen en traplopen weeën opwekt...DAT IS NIET ZO!!!
Dat was mijn spannende, maar uiteindelijk wel heel gezellige dagje, en hij is nog niet over, want mn vliezen kunnen zich nog altijd vanavond gaan bedenken...