Karma

Lief dagboeknahnah
Ik ben een big believer van karma, ik geloof dat je daden gevolg hebben voor je toekomst. Daarom zal ik het in mijn geval iets toelichten. Ik geloof niet dat als je iets slechts doet dat je dan gestraft wordt ten eerste. Ik geloof eerder dat als je door iets verschrikkelijks gaat en het lijkt alsof de hele wereld tegen je is. Je daar sterker van wordt en uiteindelijk je beloont wordt omdat je het hebt volgehouden, je best hebt gedaan. In mijn eigen geval begint karma eindelijk mee te werken en dat maakt me best bang want zoals iedereen weet is karma een bitch. Wat ze je ook geeft het wordt je zo weer ontnomen.


Mijn leven is niet echt over rozenblaadjes gegaan. In 1993 ben ik geboren als middelste kind (als wisten we dat toen nog niet) daar heb je al een strijdt met een broer die alles beter doet en een broertje die niks fout kan doen. Maar dat was nog niet het probleem. Ik ben altijd gepest! En dan niet de lichte vorm als namen noemen en buitensluiten, ik wou dat het zo was maar helaas mijn verhaal gaat anders. Het is vroeg begonnen bij mij op de basisschool groep 1. Pesten kinderen dan al? Niet echt maar mensen zijn kudde dieren dus ook kinderen er werden snel groepjes gevormd. Omdat ik een jonge leerling was kon ik niet mee met mijn klasgenootjes op hun nivo. Ik werdt buitengesloten en werdt een einzelganger. Niet dat ik dat erg vond ik ben en was een dromer dus met mijn fantasie vermaakte ik me eigen prima. Helaas bleef het daar niet bij.

Ik werdt ouder en de kinderen gemener ze lieten me niet meer met rust. Ik werdt geduwt, geslagen, vernedert, er werdt aan me haren getrokken, mijn spullen werden gestolen. Hoe oud waren ze zal je denken 12/13? Nee 8/9 jaar toen begon mijn strijd met mijn pesters, de wereld en vooral met mezelf. Het werdt steeds ik werdt na school tijd opgewacht door oudere kinderen van school, ongeveer 4/5 jaar ouder, en in elkaar geslagen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik een keer in bad lag en me moeder mijn voeten aan het wassen was (ik was 8 jaar oud en ik had de hele dag op blote voeten op het gras gespeelt dus mn voeten waren zwart) toen zag ze blauwe plekken over me hele lichaam, ze vroeg waar die van waren ik loog en zei dat ik gevallen was van het klimrek maar ik kon zien dat me moeder me niet geloofde. Zo is mijn basisschool tijd doorgegaan.

Ik ging naar de middelbare school en hoopte dat het daar afgelopen zal zijn maar niets was minder waar. Alleen deze meisjes wisten goed hoe ze me moesten krijgen, psychologische spelletjes. Ik werdt weleens door een van die meiden uitgenodigt om ergens mee naar toe te gaan dan zouden we ergens afspreken en dan gaan zwemmen of iets dergelijks. Meestal moest ik naar de andere kant van de stad en lieten ze me 45 minuten fietsen om daar 1 uur te wachten in de regen met smsjes we zijn er bijna maar niemand kwam. Bij nader inzien doet dat meer pijn dan alle klappen die ik heb gehad. Je verheugt je ergens op je denkt dat je ergens bijhoort en dan krijg je hem weer die klap in je gezicht. Ik heb me nooit ergens thuis gevoelt ik werdt altijd vernedert, en nog steeds dagelijks geslagen.

Na mijn middelbare school gehaald te hebben ging ik naar mijn vervolg opleiding, daar had ik het erg naar mijn zin, tot een meisje mij begon te plagen, het begon onschuldig maar in een korte tijd werdt het een groeps proces. Gevolgt met dreig mailtjes die niet mailtjes bleven. Het werden daden. Op een dag op de praktijk zaak kwam het meisje naar me toe met een groot mes en zette die aan een keel en zei dat ze me neer zou steken, waarom? Geen idee. De leraar kwam binnen ze verborg snel het mes en iedereen deed alsof er niks gebeurt was terwijl ik lijk wit in tranen kon uitbarsten. Ik ben van opleiding gewisseld ook omdat het niet was wat ik wou. Hier was het het eerste jaar weer raak ik raakte eerst bevriend met een meisje die wat later bleek alles doorvertelde wat ik haar in vertrouwen vertelde. Ik kon er niet meer tegen ik was op ik was moe. Ik wou niet meer. Ik was tegen die tijd 17 en na 13 jaar pesterij was ik er klaar mee. Ik nog het heft in eigen hand ik was blijven zitten en ik kwam in een nieuwe klas en draaide het om.

Ik werdt de pester. En het werkte het was klaar, het was over, het was voorbij. Nadat ik iedereen had laten zien wat ik huis had kon ik gelukkig stoppen en werdt ik niet meer gepest.Ik was dolgelukkig. Ik werdt niet meer gepest ik had een geweldig vriend me eerste en meteen grote liefde ik had hem op mijn zestiende ontmoet en binnen een maand hadden we een relatie die 3 jaar geduurd heeft waarvan 1 jaar samen wonen. Toen hield hij niet meer van mij.

Ik was kapot maar met velen tegenslagen achter de rug kon ik snel weer opstaan en verder gaan. Alleen werkte dit averechts ik maakte mezelf kapot zocht liefde om de leegte te vullen. Gelukkig ben ik geen verkeerde mannen tegen gekomen maar niet een man die bij mij hoorde. Hij was het niet. Na een half jaar mislukte dates. Kregen we een seksrelatie. Ik wou wel meer maar wist dat ik het niet moest hij kon mij niet geven wat ik wou. Ook lagen we financieel niet lekker. Hij had een grote studie schuld niet dat ik op geld uit ben, in tegenstelling zelfs. Maar een biosje zat er niet in. Dat brengt een aardige sleur in de relatie.

Maar na 16 jaar tegen slagen en het leven dat niet gegunt wordt verandert mijn geluk. Ik wordt niet gepest. Ik heb geweldige vrienden. Twee top banen. En ik ben weer verliefd. Echt verliefd. Ik kan niet stoppen met denken aan hem.
Alles maar dan ook alles zit mij mee. En dat ik denk ik het punt dat ik wil maken karma straft niet karma beloont. En ik wordt eindelijk beloont en ik geniet er met volle teugen van want karma is een bitch en het kan over zijn voordat je het weet.

Dit is mijn verhaal ik hoop dat jullie het intressant vonden en laat me weten als jullie meer willen

Kisseskiss
24 jul 2013 - bewerkt op 24 jul 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Diamondeye
Diamondeye, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende