Ken je dat?
Dat er een spin in huis zit. En zolang je hem ZIET is er niks aan de hand. Maar dat je dan even 1 seconde weg kijkt en dat ie dan ineens weg is! Dan word ik helemaal paranoïde: "Waar zit dat beest?!" Dan vertrouw ik het niet meer...
Net zat er zo'n springspin op ons keukenkastje. Die kleintjes vind ik nog wel wat schattigs hebben. Deze was voor een springspin echter behoorlijk uit de kluiten gewassen. En ze bewegen zo snel en onvoorspelbaar.
Ik stond mijn bakje kwark met banaan klaar te maken. Een beetje op mijn hoede want wat als ie in mijn kwark springt?! Maar zolang hij stil zat, geen probleem. Ik ben in principe tegen het vermoorden van insecten en ander klein grut (behalve als het parasieten zijn; vlooien en teken op de kat bijvoorbeeld of bloedzuigende, irritante muggen). Spinnen en kevertjes (en laatst zelfs een mier
) worden door mij liefkozend buiten in de tuin gezet. Ik kom soms misschien over als een rotwijf maar ik heb best een klein hartje.
Ik liet springspinnie zitten waar hij zat, hij deed geen vlieg kwaad en op het keukenkastje mocht hij van mij wel blijven. Maar toen was hij ineens weg! Ik heb de keukenkastjes open gedaan, maar geen spoor van de spin. En dan eet je toch niet lekker hè? Niet dat de kans heel groot is dat de kleine geleedpotige precies in mijn bakje kwark gesprongen is, maar je weet maar nooit...
Ik heb ooit gehad dat er plotseling vanuit het niets een spin uit mijn bord vol eten kwam gekropen en ging toen bijna over mijn nek. Het voedsel is toen linea recta in de afvalbak beland. Dan maar geen avondeten. Gatverdamme! Een redelijk traumatische ervaring.
En dan die keer dat er zo'n grote huisspin (de grootste nachtmerrie van een Nederlandse arachnofoob, want laten we het maar gewoon toegeven: in tegenstelling tot andere werelddelen zijn de spinnen hier natuurlijk maar ongevaarlijke lachertjes) op het plafond van ons toiletkamertje zat. Uiteraard op een moment dat ik alleen thuis was, dus dan ga je toch maar zitten en hou je dat 8-potige beest als een havik in de gaten.'s Avonds was vriendlief wel thuis en heeft hij voor het slapengaan nog een hele zoektocht naar de spin gedaan, maar dat beest was uiteraard nergens meer te bekennen. Ik ging zitten, vriendlief was boven, en ik dacht nog: "Zul je zien dat ie achter de wc-rol zit" want het was tijd voor een nieuwe rol. En inderdaad: ik pak de nieuwe rol en aan de zijkant op de rol blijkt die griezel te zitten! Ik laat van schrik de rol vallen, de spin rent van schrik over de vloer en ik zet het op een gillen. Vriendlief komt van boven en aan hem de taak om 8-potige-griezel opnieuw te lokaliseren en naar buiten te escorteren. Nog steeds, iedere keer als ik een nieuwe rol pak, klopt mijn hart in mijn keel.
Spinnen. Ik ben er geen fan van. Toch ben ik minder bang dan vroeger. Het is zelfs 2x voorgekomen dat ik zelf zo'n grote huisspin in een bekertje heb gevangen en buiten weer heb uitgezet. Weliswaar omdat vriendlief niet thuis was, anders laat ik dat klusje graag aan hem over. Dat is toch wel een beetje de taak van de man in huis, vind ik: mij beschermen tegen gevaar groot en klein.
Net zat er zo'n springspin op ons keukenkastje. Die kleintjes vind ik nog wel wat schattigs hebben. Deze was voor een springspin echter behoorlijk uit de kluiten gewassen. En ze bewegen zo snel en onvoorspelbaar.
Ik stond mijn bakje kwark met banaan klaar te maken. Een beetje op mijn hoede want wat als ie in mijn kwark springt?! Maar zolang hij stil zat, geen probleem. Ik ben in principe tegen het vermoorden van insecten en ander klein grut (behalve als het parasieten zijn; vlooien en teken op de kat bijvoorbeeld of bloedzuigende, irritante muggen). Spinnen en kevertjes (en laatst zelfs een mier
) worden door mij liefkozend buiten in de tuin gezet. Ik kom soms misschien over als een rotwijf maar ik heb best een klein hartje.Ik liet springspinnie zitten waar hij zat, hij deed geen vlieg kwaad en op het keukenkastje mocht hij van mij wel blijven. Maar toen was hij ineens weg! Ik heb de keukenkastjes open gedaan, maar geen spoor van de spin. En dan eet je toch niet lekker hè? Niet dat de kans heel groot is dat de kleine geleedpotige precies in mijn bakje kwark gesprongen is, maar je weet maar nooit...
Ik heb ooit gehad dat er plotseling vanuit het niets een spin uit mijn bord vol eten kwam gekropen en ging toen bijna over mijn nek. Het voedsel is toen linea recta in de afvalbak beland. Dan maar geen avondeten. Gatverdamme! Een redelijk traumatische ervaring.
En dan die keer dat er zo'n grote huisspin (de grootste nachtmerrie van een Nederlandse arachnofoob, want laten we het maar gewoon toegeven: in tegenstelling tot andere werelddelen zijn de spinnen hier natuurlijk maar ongevaarlijke lachertjes) op het plafond van ons toiletkamertje zat. Uiteraard op een moment dat ik alleen thuis was, dus dan ga je toch maar zitten en hou je dat 8-potige beest als een havik in de gaten.'s Avonds was vriendlief wel thuis en heeft hij voor het slapengaan nog een hele zoektocht naar de spin gedaan, maar dat beest was uiteraard nergens meer te bekennen. Ik ging zitten, vriendlief was boven, en ik dacht nog: "Zul je zien dat ie achter de wc-rol zit" want het was tijd voor een nieuwe rol. En inderdaad: ik pak de nieuwe rol en aan de zijkant op de rol blijkt die griezel te zitten! Ik laat van schrik de rol vallen, de spin rent van schrik over de vloer en ik zet het op een gillen. Vriendlief komt van boven en aan hem de taak om 8-potige-griezel opnieuw te lokaliseren en naar buiten te escorteren. Nog steeds, iedere keer als ik een nieuwe rol pak, klopt mijn hart in mijn keel.
Spinnen. Ik ben er geen fan van. Toch ben ik minder bang dan vroeger. Het is zelfs 2x voorgekomen dat ik zelf zo'n grote huisspin in een bekertje heb gevangen en buiten weer heb uitgezet. Weliswaar omdat vriendlief niet thuis was, anders laat ik dat klusje graag aan hem over. Dat is toch wel een beetje de taak van de man in huis, vind ik: mij beschermen tegen gevaar groot en klein.
16 apr 2016 - bewerkt op 16 apr 2016
- meld ongepast verhaal
-
rosannemarit
zondag 17 april 2016 10:06
En dat vind vriendlief vast ook niet erg om te doen, weet hij weer dat je hem nodig hebt. Spinnen... ik ben er ook geen fan van, maar lieverd, ben je weleens in Australië geweest? Ik kan bijna niet geloven dat ik niet aan een instant hartattack overleden ben. Manmanman, die beesten!
-
NoFuture (opgeheven op 8-10-2016)
zondag 17 april 2016 11:47
@rosannemarit, nee ik ben nog nooit in Australië geweest, en na het zien van foto's van de spinnen daar heb ik ook geen enkele behoefte om daar heen te reizen
-
pluisjes
zondag 17 april 2016 12:48
Ik heb je verhaal met een lach op mijn gezicht gelezen
Heel herkenbaar. Ik ben een keer midden op een kruispunt uit mijn auto gesprint omdat er een minuscule spin aan mijn raam (aan de binnenkant) hing.
Daarna ben ik therapie gaan volgen want dit kon echt niet. Tegenwoordig durf ik ze zelf buiten te zetten. Als ze erg groot zijn moet manlief aan de gang.
-
NoFuture (opgeheven op 8-10-2016)
zondag 17 april 2016 21:30
@pluisjes Haha, dan gaat de angst echt te ver ja. Knap dat je ze nu wel zelf buiten durft te zetten
-
VuileHond
donderdag 21 april 2016 03:45
Geweldig verhaal dit. Heb weer genoten
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 apr 2020 Pasen ( 2 )
- O 02 apr 2020 Slaap lekker? ( 3 )
- O 22 sep 2019 Mijn held ( 7 )
- O 16 sep 2019 Nu rest slechts de herinnering... ( 2 )
- O 01 sep 2019 Zeldzame verwennerij ( 2 )
- O 29 aug 2019 Verdachte moedervlek ( 3 )
- O 28 aug 2019 Spinnetje ( 4 )
- O 19 aug 2019 Waargebeurd verhaal ( 9 )
- O 13 aug 2019 Nachtmerrie in de supermarkt ( 6 )
- O 11 aug 2019 Hallucinatie? ( 2 )
- O 01 aug 2019 Groot ( 5 )
- O 28 jul 2019 Milkshake banaan ( 2 )
- O 27 mei 2019 Beste mannen... ( 10 )
- O 24 mei 2019 De glimlach ( 8 )
- O 13 mei 2019 Kent u dat? ( 7 )