Kerstkaarten
Als ik op mijn to do list kijk dan zie ik daar ook het woord kerstkaarten staan. Meestal is dat iets waar ik veel plezier aan beleef.
Elk jaar ga ik er echt even voor zitten en schrijf ik voor iedereen een persoonlijke boodschap. Stiekem kijk ik vaak meer uit naar het moment dat je in je brievenbus kijkt en daar de vrolijk gekleurde enveloppen je aankijken. Ook vind ik het gezellig staan. De kaarten op de kast of aan een slinger aan de muur.
Toch valt het me op dat er steeds minder mensen een kerstkaart versturen. Veel mensen vinden dat een appje ook wel voldoet. Ik vind dat lang niet zo leuk maar ieder zijn ding.
Ik verstuur eigenlijk het hele jaar door graag kaarten. Verjaardag, beterschap of gewoon zomaar als je aan iemand denkt.
Maar nu komt het, ik heb er geen zin in. Echt helemaal niet. Waarom zou ik al die moeite doen terwijl ik van een aantal mensen niks terug krijg, er een aantal zijn die alleen hun naam onderaan de kaart zetten en dan heb je ook nog de kaarten die je pas ver na kerst krijgt.
Misschien wacht ik ook wel met versturen zodra de kerstboom weer beneden is. In die doos zitten de kaarten van vorig jaar. Eerst maar eens kijken van wie ik überhaupt een kaart gekregen heb.
Ook zijn er genoeg mensen die heel hypocriet met kerst een kaart sturen en waar je de rest van het jaar niks van hoort. En dan denk ik vooral aan het moment waarop ik wel een kaartje kon gebruiken en je van bijna niemand iets hoorde.
Ik kan er nog inkomen ook want het is ook niet makkelijk om iemand in zo'n situatie een kaart te sturen en we hielden het ook liever een beetje stil.
Mijn schoonmoeder maakt haar kerstkaarten altijd zelf. Weken voor kerst is ze er altijd al druk mee. Ze is ook nog eens heel erg precies dus als er eentje ietsiepietsie afwijkt van de rest word deze ritueel verbrand in de open haard.
Dat is iets wat ik nog nooit gezien heb want ze houdt haar kaarten ook altijd geheim net als het grote boek van sinterklaas of de kleur onderbroek van de koning.
Als ik binnenkom en ze is er net druk mee moet ik met mijn handen voor mijn ogen en mijn gezicht afgewend langs de tafel met spullen lopen. Dit kan rustig midden in de zomer het geval al zijn.
Dan kan ik het toch niet maken om mijn schoonmoeder geen kerstkaart te sturen?Zij krijgt natuurlijk een kerstkaart!
Ook kan ik mijn buurman toch niet overslaan? Hij is alleen en voor hem zijn de feestdagen altijd donkere en verdrietige dagen. Niet dat mijn kerstkaart de feestdagen anders zullen maken maar misschien doen een paar lieve woorden hem toch wel goed.
En de vrijwilligster die hier iedere week komt wil ik ook graag mooie dagen wensen en bedanken voor haar fijne luisterende oor.
Zo kan ik nog wel een paar mensen bedenken vrees ik.
Tsja, kerstkaarten... Misschien toch maar voor gaan zitten deze week.
Elk jaar ga ik er echt even voor zitten en schrijf ik voor iedereen een persoonlijke boodschap. Stiekem kijk ik vaak meer uit naar het moment dat je in je brievenbus kijkt en daar de vrolijk gekleurde enveloppen je aankijken. Ook vind ik het gezellig staan. De kaarten op de kast of aan een slinger aan de muur.
Toch valt het me op dat er steeds minder mensen een kerstkaart versturen. Veel mensen vinden dat een appje ook wel voldoet. Ik vind dat lang niet zo leuk maar ieder zijn ding.
Ik verstuur eigenlijk het hele jaar door graag kaarten. Verjaardag, beterschap of gewoon zomaar als je aan iemand denkt.
Maar nu komt het, ik heb er geen zin in. Echt helemaal niet. Waarom zou ik al die moeite doen terwijl ik van een aantal mensen niks terug krijg, er een aantal zijn die alleen hun naam onderaan de kaart zetten en dan heb je ook nog de kaarten die je pas ver na kerst krijgt.
Misschien wacht ik ook wel met versturen zodra de kerstboom weer beneden is. In die doos zitten de kaarten van vorig jaar. Eerst maar eens kijken van wie ik überhaupt een kaart gekregen heb.
Ook zijn er genoeg mensen die heel hypocriet met kerst een kaart sturen en waar je de rest van het jaar niks van hoort. En dan denk ik vooral aan het moment waarop ik wel een kaartje kon gebruiken en je van bijna niemand iets hoorde.
Ik kan er nog inkomen ook want het is ook niet makkelijk om iemand in zo'n situatie een kaart te sturen en we hielden het ook liever een beetje stil.
Mijn schoonmoeder maakt haar kerstkaarten altijd zelf. Weken voor kerst is ze er altijd al druk mee. Ze is ook nog eens heel erg precies dus als er eentje ietsiepietsie afwijkt van de rest word deze ritueel verbrand in de open haard.
Dat is iets wat ik nog nooit gezien heb want ze houdt haar kaarten ook altijd geheim net als het grote boek van sinterklaas of de kleur onderbroek van de koning.
Als ik binnenkom en ze is er net druk mee moet ik met mijn handen voor mijn ogen en mijn gezicht afgewend langs de tafel met spullen lopen. Dit kan rustig midden in de zomer het geval al zijn.
Dan kan ik het toch niet maken om mijn schoonmoeder geen kerstkaart te sturen?Zij krijgt natuurlijk een kerstkaart!
Ook kan ik mijn buurman toch niet overslaan? Hij is alleen en voor hem zijn de feestdagen altijd donkere en verdrietige dagen. Niet dat mijn kerstkaart de feestdagen anders zullen maken maar misschien doen een paar lieve woorden hem toch wel goed.
En de vrijwilligster die hier iedere week komt wil ik ook graag mooie dagen wensen en bedanken voor haar fijne luisterende oor.
Zo kan ik nog wel een paar mensen bedenken vrees ik.
Tsja, kerstkaarten... Misschien toch maar voor gaan zitten deze week.
07 dec 2016
- meld ongepast verhaal
-
Groningse
woensdag 07 december 2016 16:04
Ik kan mij erg vinden in je gedachtegang ! Als iemand mij drie jaar achter elkaar een appje stuurt, dan zie ik het nut er niet van in om daar nog een kerstkaart naar te sturen. De kerstkaarten die ik stuur, dan besteed ik aandacht aan. Voor iedereen een persoonlijke boodschap, en het versieren van de envelop. Ook mijn stapel wordt minder maar voor mij hoort het echt bij de feestdagen
-
Pantoffel
woensdag 07 december 2016 19:16
Ik lag er vannacht ook over te dubben. Ik schrijf altijd alle namen op de envelop (Fam. Achternaam vind ik zo onpersoonlijk en steeds meer gezinnetjes hebben niet dezelfde achternaam), maar soms schrijft mijn vriend de enveloppen voor mijn familie en hij weet helemaal niet welke kindernamen er bij welk koppel horen. En toen bedacht ik me dat ik het zelf ook niet meer weet! I en W hebben 1 kind waarvan ik de naam weet, maar hebben die dit jaar niet een 2e gekregen? Hoe heet die dan?? En verrek, hoe heet de nieuwe vriend van M ook alweer?
Moeilijk hoor, die kerstkaarten... -
MissD
donderdag 08 december 2016 00:14
Ik heb vorig jaar opgeschreven van wie we een kaartje hebben ontvangen. Dat zijn nog de enige die er een krijgen.
Jammer inderdaad.... ik ben ook dol op kaartjes sturen en krijgen. Maar het houdt een keer op als je niks terug krijgt!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 mrt 2023 Toen ik je zag 18+ ( 2 )
- O 10 sep 2021 Scheiden is vermoeiend ( 1 )
- O 08 feb 2021 En daar was de reddende engel! ( 3 )
- O 05 nov 2017 Nieuwe jas ( 2 )
- O 29 sep 2017 Kermis ( 5 )
- O 14 jul 2017 Killerbodydieet ( 6 )
- O 24 mei 2017 Hij zei mama!! ( 6 )
- O 24 mei 2017 Mijn dag is nu al goed! ( 2 )
- O 08 mrt 2017 In de aanbieding! ( 2 )
- O 10 feb 2017 Trots! ( 4 )
- O 07 dec 2016 Kerstkaarten ( 3 )
- O 04 dec 2016 Plezier in de tent ( 2 )
- O 02 nov 2016 Buurman ( 8 )
- O 17 sep 2016 Documentaire de roze wolk ( 3 )
- O 04 jul 2016 Heerlijk ( 1 )